اثربخشى زوج‌درمانی هیجان مدار در مقایسه با رویکرد واقعیت‌درمانى بر انعطاف پذیری کنشى و تحمل پریشانى زوج‌ها | ||
| فصلنامه روان‌شناسی کاربردی | ||
| مقاله 5، دوره 14، شماره 2، 1399، صفحه 122-101 اصل مقاله (1.29 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.52547/apsy.14.2.101 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا حسین زاده* 1؛ شهره قربان شیرودی2؛ جواد خلعتبری2؛ محمدعلی رحمانی3 | ||
| 1دانشگاه آزاد اسلامى | ||
| 2دانشیار دانشگاه آزاد تنکابن | ||
| 3استادیار دانشگاه آزاد تنکابن | ||
| چکیده | ||
| هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسة اثربخشی زوج‌درمانی هیجان مدار و زوج‌درمانی واقعیت درمانى بر انعطاف‌پذیری کنشى و تحمل پریشانى بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه و جامعة آماری زوج‌های مراجعه کننده به مراکز مشاورة آوای درون، رهنما، و بیمارستان مهر شهر تهران در سال 1397 بود که 60 زوج داوطلب به پرسشنامة انعطاف‌پذیری کنشی کونور و دیویدسون (2003) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) پاسخ دادند و پس از غربالگری 45 زوج انتخاب به صورت تصادفی در گروه آزمایشی هیجان مدار، گروه آزمایشی واقعیت درمانی، و گروه گواه (در هر گروه 15 زوج) جایگزین شدند. هر دو گروه آزمایش به مدت هشت جلسة 90 دقیقه‌ای تحت مداخله هیجان مدار جانسون (2012) و واقعیت درمانی گلاسر (1395) قرار گرفته و داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازه‌های مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از تأثیر مداخلة هیجان مدار بر انعطاف‌پذیری کنشی (75/29 =F، 001/0 =P) و تحمل پریشانی (14/12 =F، 004/0 =P) و تأثیر مداخلة واقعیت درمانی بر انعطاف‌پذیری کنشی (14/12 =F، 004/0 =P) و تحمل پریشانی (14/12 =F، 004/0 =P) و پایداری این تأثیرها در مرحله پیگیری بود. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تفاوت بین دو روش زوج‌درمانی معنادار نیست (18/0 <P). نتیجه‌گیری: هر دو مداخله موجب شد تا زوج‌ها تمرکز را از رفتار همسر خود برداشته و بر رفتار خود متمرکز شوند و ضمن افزایش تحمل، با یادگیری برنامة ارتباط درست، توانستند روابط خویش را بهبود ببخشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انعطاف‌پذیری کنشی؛ تحمل پریشانی؛ زوج‌درمانی؛ هیجان مدار؛ واقعیت درمانی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Comparison of the Effectiveness of Emotionally Focused Couple Therapy and Couple Therapy with Reality Therapy Approach on Couple’s Functional Flexibility and Distress Tolerance | ||
| نویسندگان [English] | ||
| zahra hosseinzadeh1؛ Shohreh Ghorban Shirodi2؛ Javad Khalatbari2؛ Mohammad Ali Rahmani3 | ||
| 1Department of Counseling, Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Counseling, Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Department of Counseling, Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Aim: The present study aimed to compare the effectiveness of emotionally-focused couple therapy and with the reality therapy on couple’s functional flexibility and distress tolerance. Method: This research was a quasi-experimental study with a pre-test and post-test associated with a control group and a 3-month follow-up. The statistical population included couples referring Counseling Center in Tehran 2018. Of them, 60 couples volunteered to participate in the research answered the Connor-Davidson Functional Flexibility Questionnaire (Resilience Scale) (2003) and Simons and Gaher Distress Tolerance Scale (2005). After the screening, 45 couples were selected who were randomly assigned to an experimental group who exposed to an intervention of emotionally-focused, an experimental group who exposed to an intervention of reality therapy, and a control group, 15 couples in each group. Both experimental groups were received eight 90-minutes sessions of intervention. Johnson's Emotion-Focused (2012) and Glaser’s Reality Therapy (2016) were used. The data were analyzed using a mixed ANOVA of repeated measures. Results: The results indicated the effect of emotion-focused intervention on functional flexibility (P= 0.001, F= 29.75) and distress tolerance (P = 0.004, F = 12.14) and the impact of reality therapy on functional flexibility (P=0.004, F=12.14) and distress tolerance (P=0.004, F= 12.14) and the stability of these effects at the follow-up phase. Conclusion: Both interventions led the couples to remove their focus from their spouse's behavior and to focus on their behavior, and while increasing their tolerance, they were able to improve their relationship by learning the right communication program. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| couple therapy, distress tolerance, emotion focused, functional flexibility, reality therapy | ||
| مراجع | ||
|
Allen, R. C., & Palk, G. (2018). Development of recommendations and guidelines for strengthening resilience in emergency department nurses. Traumatology. Advance online publication [ Link]. Anderson. H. (2012). A Spirituality for Family living. In Walsh. F. Spiritual Resource in Family therapy. New York: Guilford Press Denton, W.H., Wittenborn, A.K., & Golden, R.N. (2010). Augmenting Antidepressant Medication Treatment of Depressed Women with Emotionally Focused Therapy for Couples: A Randomized Pilot Study. Journal of Marital and Family Therapy, 38(1): 23-38. [Link] Dutch, M. S., & Ratanasiripong, P. (2017). Marriage family therapist’s attitudes toward evidencebased treatments and readiness for change. Journal of Psychotherapy Integration, 27(4): 540-547. [Link] Elliott, T. R., Hsiao, Y.-Y., Kimbrel, N. A., DeBeer, B. B., Gulliver, S. B., Kwok, O.-M., Morissette, S. B., & Meyer, E. C. (2019). Resilience facilitates adjustment through greater psychological flexibility among Iraq/Afghanistan war veterans with and without mild traumatic brain injury. Rehabilitation Psychology, 64(4): 383–397. [Link] Keough, M.E., Riccardi, C.J., Timpano, K.R., Mitchell, M.A., & Schmidt, N.B. (2010). Anxiety Symptomatology: The Association with distress tolerance and anxiety sensitivity. Behavior Therapy, 41: 567-574. [Link] Johnson, S.M. (2012). The practice of emotionally focused couple therapy. New York: Brunner – Rutledge. Johnson, S., & Zuccarini, D. (2010). Integrating Sex and Attachment in Emotionally Focused Couple Therapy. Journal of Marital and Family Therapy, 36(4): 431-445. [Link] MacKillop, J., & De Wit, H. (Eds). (2013). The Wiley-Blackwell Handbook of Addiction Psychopharmacology. John Wiley & Sons. Tie S, Poulsen Sh (2013). Emotionally focused couple therapy with couple’s marital adjustment. Contemporary Family Therapy; 35(3): 393-402. [Link] Wiebe, A. S., & Johnson, M. S. (2017). Creating relationship that foster resilience in Emotionally Focused Therapy. Current Opinion in Psychology, 13: 65-69. [Link] Williams, A. D., Thompson, J., & Andrews, G. (2013). The impact of psychological distress tolerance in the treatment of depression. Behaviour research and therapy, 51(8): 469-475. [Link] Williamson, H. C., Rogge, R. D., Cobb, R. J., Johnson, M. D., Lawrence, E., & Bradbury, T. N. (2015). Risk moderates the outcome of relationship education: A randomized controlled trial. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 83(3): 617629. [Link] Yi-Frazier, J. P., Fladeboe, K., Klein, V., Eaton, L., Wharton, C., McCauley, E., & Rosenberg, A. R. (2017). Promoting Resilience in Stress Management for Parents (PRISM-P): An intervention for caregivers of youth with serious illness. Families, Systems, & Health, 35(3): 341–351. [Link] Zuccarini, D., Johnson, S.M., Dalgeish, T.L., & Makinen, J.A. (2013). Forgiveness and Reconciliation in Emotionally Focused Therapy for Couples: The Client Change Process and Therapist Interventions. Journal of Marital Fam Ther, 39(2): 14862. [Link] | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 9,239 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 11,312 |
||