سنجش سطح کیفیت زندگی با تاکید بر بازآفرینی شهری از دیدگاه مسئولین شهری (مطالعه موردی: منطقه پانزده شهرداری تهران) | ||
| پژوهشهای دانش زمین | ||
| دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 46، مرداد 1400، صفحه 19-35 اصل مقاله (1.03 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.52547/esrj.12.2.19 | ||
| نویسندگان | ||
| زهره یوسف زاده* 1؛ علی نوری کرمانی1؛ حسین حاتمی نژاد2 | ||
| 1گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| 2گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| در مباحث برنامهریزی شهری، کیفیت زندگی و ارزیابی شاخصهای آن یکی از ضروری‌ترین جنبه‌های مطالعاتی است. به نحوی که شاخص کیفیت زندگی به عنوان عامل اساسی جهت سنجش توانایی‌های مدیران و تصمیم‌گیران شهری و نیز نظارت بر عملکرد اجرایی آنان تبدیل شده است. مدیران شهری با هدف ارتقای کیفیت زندگی شهروندان، به نوسازی و بهسازی مناطق شهری اقدام مینمایند، یکی از راهحلهای آنان جهت ارتقاء کیفیت زندگی و رفاه شهروندی و تحقق نیازهای اجتماعی به کارگیری رویکرد بازآفرینی شهری است. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی است. جمع‌آوری اطلاعات اسنادی - میدانی و با استفاده از پرسشنامه در طیف لیکرت 5 گزینه‌ای می‌باشد. جامعه آماری 50 نفر از مدیران و مسئولین ارشد شهرداری منطقه 15 تهران که دیدگاه خود را درخصوص40 پرسش نسبت به سطح کیفیت زندگی شهروندان منطقه 15بیان داشته‌اند. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون‌خطی آزمون تی تک نمونهای، و آزمون همبستگی کانونی استفاده شده است. طبق نتایج از میان متغیرهای مستقل(ابعاد بازآفرینی پایدار)، بیشترین تأثیر برکیفیت زندگی در بعد اقتصادی مؤلفه "کارآفرینی" با 86/0= β، و در رتبه دوم بعد کالبدی مؤلفه "شبکه دسترسیها و اتصالات شهری" با 83/0 = β، و نیز بعد مدیریتی مؤلفه‌های "اعتمادسازی" با 82/0= β، و سومین رتبه بعد اجتماعی مؤلفه "مشارکت" با 81/0 = β، می‌باشند. مسئولین معتقدند سطح کیفیت زندگی شهروندان منطقه مطلوب است و همچنین آنان از نحوه نظارت، اجرا دستورالعملها و قوانین شهری در منطقه رضایت کامل داشته و شیوه مدیریت شهری خود را مناسب و مطلوب می‌دانند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بازآفرینی شهری؛ تهران؛ کیفیت زندگی؛ مسئولین شهری؛ منطقه پانزده | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Assessing the quality of life by emphasizing urban regeneration from the viewpoint of urban authorities (case study: Tehran municipality's 15th region) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Zohreh Yousefzadeh1؛ Ali Noori Kermani1؛ Hossein Hataminejad2 | ||
| 1Department of Geography and Urban Planning, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
| 2Department of Geography and Urban Planning, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction Life in today's cities is formed by interactions among different environmental, social, economic, infrastructural, health, security, political, and cultural conditions. The result of these interactions shape the quality of urban life. The quality of life is the better living conditions in which balance, harmony, desirability and fair equality are institutionalized. In general, the quality of life is evaluated by two objective and subjective perspectives. Mental indicators are mainly based on psychological responses and objective indicators are based on the measurement of physical quantities. One of the most important topics considered by managers and urban planners is the discussion of achieving urban welfare and improving citizens’ life quality. The importance of this research is that, it examines the views and performance of authoritiesand urban managers of Tehran’s 15th region, on the level of citizens' satisfaction with the quality of life in the region. Study Area The study area of region 15 of Tehran includes 7 districts and 20 neighborhoods. From the north it is confined by Ghasre-Firoozeh, Ahang highway, Khavaran and Shoush Sharghi avenues and from the west by Fadaiyan Islam Avenue. It stretches from the south to Dolatabad Avenue, Bibi Shahrbanu Mountain and Cement Factory, and from the east to the eastern mountains of Tehran and the eastern part of the Afsariyeh lands. Materials and Methods In this study, two hypothesis were proposed to study the life quality of citizens in region 15. The statistical population included 50 authorities and senior urban managers in region 15 of Tehran. Data gathering has been done by questionnaire with a field method. Then, the hypotheses were tested by Pearson correlation test, T-test andCanonicalcorrelation analysis. Results and Discussion First hypothesis, as stated in H1 or Hypothesis 1, implies a significant relationship between the dimensions of sustainable regeneration and urban quality of life in Tehran's 15th region. According to the obtained results, the intensity of the correlation is 0.83, the R-Square coefficient is 0.68 and the direction and type of correlation is positive and strong. Therefore it can be concluded that approximately 68% of the impact on the quality of urban life is related to the dimensions of sustainable regeneration (socio-cultural, economic, physical, management and environmental); because the significance level is less than 0.05 score, then H0 is rejected and the first hypothesis and H1 are confirmed. Second hypothesis, as mentioned in H1 or hypothesis 1, the improvement measures carried out in Region 15 were mainly physical and did not improve the quality of citizens’ life. According to the obtained results, Significance levels (sig) are less than 0.05 score; the mean (independent variable) of physical regeneration is 9.46 and the mean (dependent variable) of physical component of quality of life is 22.18. Also, the mean (independent variable) of environmental regeneration is 14.50 and the mean (dependent variable) of environmental quality component of life quality, is equal to 30.52. Therefore, the mean of the environmental components in the two variables (independent and dependent) are higher than their physical components. Since the upper and lower limits of the test are all positive, so H0 is confirmed and the second hypothesis and H1 are rejected. Conclusion According to result, the authorities believe that the quality level of citizens’ life in the region is absolute, and they consider their urban management method as appropriate and desirable. So, according to the research achievements, the following items are proposed to improve the citizens’ quality of life: A) Economic dimension: Creating sustainable employment opportunities & increasing per capita income in low quality areas, using the capacities of the private sector or charities to create small businesses for families. This can largely provide income for families. B) Social dimension: Establishment of training classes for various trades and employment, as well as the formation of local associations to facilitate solving the problems of the citizens. C) Physical dimension: Dedicating resources for education, health, infrastructure services, etc. for low quality areas of the region. D) Environmental dimension: Seeking the views of locals, especially local experts and elites, in order to come up with effective solutions for improving quality of the environment for citizens. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Urban Regeneration, Quality of Life, Urban Authorities, Region 15, Tehran | ||
| مراجع | ||
|
-پور طاهری، م.، افتخاری، ع.ر. و فتاحی، ا.، 1389. ارزیابی‌کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعه موردی دهستان خاوه شمالی، استان لرستان)، مجله پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 75، زمستان 1390، ص 13-31. -حاتمی نژاد، ح.، پوراحمد، ا.، منصوریان، ح. و رجایی، ع.، 1392. تحلیل مکانی شاخصهای کیفیت زندگی در شهر تهران، مجله پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 45، شماره 4، ص 29-56. -زارعی، ج.، 1392. سنجش کیفیت زندگی شهری در قلمرو بافت فرسوده شهری مطالعه موردی منطقه 9 شهر تهران، فصلنامه پژوهش و برنامهریزی شهری، دوره 6، شماره 21، تابستان 1392، ص 1-18. -سرایی، م.ح.، 1393. الگوهای چندگانه توسعه فیزیکی شهر یزد، مجله تحقیقات جغرافیایی، شماره 84، ص 75–98. -شاطریان، م.، اشنویی، ا. و گنجی پور، م.، 1391. سنجش میزان رضایتمندی ساکنان بافت قدیم شهر آران و بیدگل از شاخصهای کیفیت زندگی، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقه‌ای، سال 4، شماره 13، ص 144-227. -شاهوی، س. و فاروقی، ف.، 1393. ارتقاء کیفیت زندگی در مناطق فرسوده شهری (پروژه لودا)، تهران، شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران. -شیری‌پور، م.، 1392. ارزیابی کیفیت زندگی شهری در بعد کالبدی‌محیطی منطقه ده شهر تبریز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده جغرافیا، گروه جغرافیای انسانی، دانشگاه تهران. -عرفانیان سلیم، م.، 1395. چارچوب جامع بازآفرینی شهری پایدار، وزارت راه و شهرسازی، شرکت عمران و بهسازی شهری ایران. -قالیباف، م.ب.، روستائی، م.، رمضانزاده، م. و طاهری، م.، 1390. ارزیابی کیفیت زندگی شهری مطالعه موردی محله یافت‌آباد، فصلنامه علمی پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، سال 90، شماره 31، ص 33-53.
-Alpopi, C. and Manole, C., 2018. Integrated Urban Regeneration Solution for Cities Revitalize, Procedia Economics and Finance, v. 62013, p. 178-185.
-Costanza, R., Fisher, B., Ali, S., Beer, C., Bond, I., Boumans, R. and Snapp, R., 2007. Quality of life an approach integrating opportunities, human needs, and subjective well-being» Ecological Economics, v. 61(2-3), p. 267-276. Das, D., 2008. Urban quality of life, A case stady of Guwahati, social indicator Research, v. 88(2), p. 297-310.
-Ferretti, V. and Grosso, R., 2019. Designing successful urban regeneration strategies through a behavior- al decision aiding approach, https://doi.org/ 10.1016 /j. cities .2019 .06 .017.
Foo, T.S., 2000. Subjective assessment of urban quality of life in Singapore (1997-1998), Habitat International, v. 1, p. 31-49.
-Gupta, K., Kumar, P., Pathan, S.K. and Sharma, K.P. 2012. Urban Neighborhood Green Index- A measure of green spaces in urban areas, Landscape and Urban Planning, v. 105, p. 325-335.
-Hull city council, Urban regeneration. 2014. to promote urban regeneration and antipoverty strategyies.
-ICOMOS, 2011. Evaluations of Nominations of Cultural and Mixed Properties to the World Herit- age List, ICOMOS Report for the World Heritage Committee, 35th Ordinary Session UNESCO, Paris: International Council on Monuments and Sites.
-Istamto, T., Houthuijs, D. and Lebret, L., 2014. Willingness to pay to avoid health risks from road-traffic related air pollution and noise across five countries, Science of the Total Environment, 497-498:420-429. Dori:10.1016/J.scitotenv. 2014.07.110.
-Jun, B.W., 2006. Urban Quality of Life Assessment Using Satellite Image and Socioeconomic data n Gis, Korean Journal of remote sensing, v. 22, p. 323-335.
-Kamp, I.K., Leidelmeijer, K., Marsman, G. and de Hollander, A., 2003. Urban environmental quality and human well-being: Towards a conceptual framework and demarcation of concepts, a literature study, Landscape and Urban Planning, v. 65(1-2), p. 78-96.
-Kim, K.H., HO, D.X., Brown, J.C., Ch, J.M.O., Park, C.G.B. and Ryu, I.C., 2012. Some insights into the relationship between urban air pollution and noise levels, Science of the Total Environment, v. 424, p. 271-279.
-Korkmaz, C. and Osman, B., 2020. Sustainability of urban regeneration in Turkey: Assessing the perfor-mance of the North Ankara Urban Regeneration Project, Habitat Inte rnational, v. 95(102081).
-Lee, Y.J., 2008. Subjective quality of life measurement in Taipei, Building and Environment, v. 43(7), p. 1205-1215.
-Lo, C.P., 1998. Aplication of Landsat TM data for quality of life assessment in an urban environ-ment Computer, Environment and urban Systems, v. 21, 259 p.
-Malkina, P., Irina, G. and Pykh, Y. A., 2008. quality of life indicators at different scales theoretical background Ecological indicators, v. 228, p. 854-862.
-Marans, R.W., 2015. Underestanding environmental quality through quality of life studies the 2001 DAS and its use of subjective and objective indicators, Landscape and urban planning, v.65(1-2), p. 73-83.
-Messer, L.C., Jagari, J.S., Rappazzo, K.M. and lobdell, D.T., 2014. Construction of an environ- mental quality index for public health research, Environmental Health, v. (13), p. 151-134.
-Peng, Y., Lai, Y., Li, X. and Zhang, X., 2015. An alternative model for measuring the sustainability of urban regeneration: the way forward, Journal of Cleaner Production, v. 10916, p. 76-83.
-Schuessler, K.F. and Fisher, G.A, 2003. Quality of Life Research and Sociology, Annual.
-Smith, C. and Levermore, G., 2008."Designing urban space and building to improve sustain ability and quality of life in a warner world, Energy policy, v. 36, p. 4558- 4564.
-kamp, I.V., Leidelmeijer, K., Marsman, G. and de Hollander, A., 2003. urban environmental quality and human well being toward a conceptual framework and demarcation of concepts: aliterature study, Landscape and Urban Planning.
-Wey, W.M. and Huang, J.Y., 2018. Urban sustainable transportation planning strategies for livable City's quality of life,Habitat International, v. 82, p. 9-27.
-Zhou, X. and Wang, Y.C., 2011. Spatial – temporal dynamics of urban green space in response to rapid urbanization and greening policies, Landscape and urban Planning, v. 100, p. 268-277. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 8,119 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,734 |
||