سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه شهید بهشتی

نقی زاده, حسن, حیدری, فائزه. (1401). تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص‌های اکسایشی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو. , 15(4), 67-81. doi: 10.52547/joeppa.15.4.67
حسن نقی زاده; فائزه حیدری. "تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص‌های اکسایشی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو". , 15, 4, 1401, 67-81. doi: 10.52547/joeppa.15.4.67
نقی زاده, حسن, حیدری, فائزه. (1401). 'تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص‌های اکسایشی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو', , 15(4), pp. 67-81. doi: 10.52547/joeppa.15.4.67
نقی زاده, حسن, حیدری, فائزه. تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص‌های اکسایشی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو. , 1401; 15(4): 67-81. doi: 10.52547/joeppa.15.4.67

تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص‌های اکسایشی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو

نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
دوره 15، شماره 4 - شماره پیاپی 32، دی 1401، صفحه 67-81    اصل مقاله (438.67 K)
نوع مقاله: علمی - پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.52547/joeppa.15.4.67
نویسندگان
حسن نقی زاده* 1؛ فائزه حیدری2
1گروه علوم ورزشی، دانشکدة علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
2گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفه‌ای، تهران، ایران
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اینکه تمرین و مصرف گیاهان دارویی با خاصیت ضداکسایشی تأثیر بسزایی بر وضعیت ردوکس افراد مبتلا به دیابت نوع دو دارد، بررسی اثر تعاملی تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین در افراد مبتلا به دیابت نوع دو ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص‌های اکسایشی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق نیمه‌تجربی دوسوکور که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 60 مرد مبتلا به دیابت نوع دو با چربی خون بالا (میانگین سن 05/2 ± 76/38 سال، قد 81/2 ± 53/169 سانتی‌متر، شاخص تودة بدنی 56/1 ± 09/31 کیلوگرم بر متر مربع) به‌طور تصادفی در چهار گروه تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین، کورکومین و کنترل قرار گرفتند. مداخلة تمرینـی سه جلسه در هفته (شامل 10 مرحله تمرین، هر مرحله شامل 30 ثانیه با شدت 80 - 85 درصد ضربان قلب ذخیره و90 ثانیه استراحت فعال با شدت50 - 55 درصد ضربان قلب ذخیره) و مصرف 2100 میلی‌گرم کورکومین سه نوبت در روز بـه مـدت دوازده هفتـه انجـام گرفت. نمونه‌گیری در دو مرحله، پیش‌آزمون و پس‌آزمون به‌منظور سنجش غلظت پلاسمایی آنزیم پارااکسوناز-1، آنزیم سوپراکساید دسموتاز، آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی آلدئید انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هــای شــاپیرو-ویلک، تحلیــل واریانــس یکراهه و کوواریانس دوراهه در سطح معناداری کمتر از 05/0 تحلیل شد.
نتایج: نتایج نشان داد اثر تعاملی تمرین و مصرف کورکومین سبب افزایش معناداری پارااکسوناز-1 (014/0P=)، سوپراکساید دسموتاز (0001/0 P=)، گلوتاتیون پراکسیداز (023/0P=) و کاهش معناداری مالون دی‌آلدئید (0001/0P=) شد. همچنین اثر تمرین به‌تنهایی به‌طور معناداری سطوح سرمی پارااکسوناز-1 (010/0P=)، سوپراکساید دسموتاز (002/0P=)، گلوتاتیون پراکسیداز (015/0P=) را افزایش و مالون دی‌آلدئید (0001/0P=) را کاهش داد. با این حال، اثر کورکومین به‌تنهایی سبب تغییرات معنادار در سطوح سرمی آنزیم‌های پارااکسوناز-1 (053/0P=)، سوپراکساید دسموتاز (092/0P=)، گلوتاتیون پراکسیداز (055/0 P=) و مالون دی‌آلدئید (079/0P=) نشد. بیشترین افزایش معناداری از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون در پارااکسوناز-1 (26/19 درصد، 0001/0P=)، سوپراکساید دسموتاز (37/18 درصد، 011/0P=)، گلوتاتیون پراکسیداز (20/17 درصد، 0001/0P=) و بیشترین کاهش معناداری در مالون دی‌آلدئید (47/24 درصد، 014/0P=) در گروه تمرین همراه با مصرف کورکومین مشاهده شد. بیشترین اندازة اثر بر پارااکسوناز-1 (86 درصد)، سوپراکساید دسموتاز (92 درصد)، گلوتاتیون پراکسیداز (81 درصد) و مالون دی‌آلدئید (88 درصد) اثر تعاملی تمرین و کورکومین بود.
 
نتیجه‌گیــری: نتایج نشان داد که اثر تمرین به‌تنهایی با تغییرات معنادار در سطوح سرمی آنزیم‌های ضداکسایشی و شاخص مالون دی‌آلدئید همراه است، ولی اثر کورکومین با ایجاد تغییرات معنادار همراه نبود. در نهایت یافتة اصلی پژوهش حاضر دلالت بر این دارد که اثر تعاملی تمرین و کورکومین در مقایسه با اثر هر کدام به‌تنهایی، برای بهبود فعالیت دستگاه ضداکسایشی و پراکسیدانی بدن مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو مناسب‌تر است.
کلیدواژه‌ها
تمرین تناوبی شدید؛ دیابت نوع دو؛ ضداکسایش؛ کورکومین؛ مالون دی‌آلدئید
عنوان مقاله [English]
The effect of 12 weeks of HIIT and curcumin consumption on oxidative indices in obese men with type-2 diabetes mellitus
نویسندگان [English]
Hasan Naghizadeh1؛ Faeze Heydari2
1Department of Exercise Physiology, Faculty of Humanities and Social, Ardakan University, Ardakan, Iran
2Department of Physical Education and sport science, Technical and Vocational University (TVU), Tehran, Iran
چکیده [English]
Background and Purpose: Considering that exercise and consumption of medicinal plants with antioxidant properties have a significant effect on the redox status of people with type-2 diabetes, it seems necessary to study the interactive effect of high-intensity interval training and curcumin consumption in people with type-2 diabetes. Therefore, the aim of this study was to evaluate the effect of 12 weeks of high-intensity intermittent exercise and curcumin consumption on oxidative indices in obese men with type-2 diabetes.
Materials and Methods: In this quasi-experimental double-blind study performed with a pre-test and post-test design with a control group, 60 men with type-2 diabetes mellitus (mean age 38.76 ± 2.05 years, height 169.53 ± 2.81 cm, BMI 31.09 ± 1.56 kg/m2) randomly divided into four groups: HIIT, HIIT-curcumin, curcumin, and control.
Exercise intervention three sessions per week (including 10 stages of training, each stage includes 30 seconds with an intensity of 80 to 85% HRR and 90 seconds of active rest with an intensity of 50 to 55% HRR) and taking 2100 mg of curcumin three times a day performed for 12 weeks. Sampling was performed in two stages, pre-test and post-test to measure the plasma concentrations of paraoxonase-1, superoxide dismutase, glutathione peroxidase and malondialdehyde. Data were analyzed using Shapiro-Wilk, one-way analysis of variance and two-way covariance method. The significance level was set at P < 0.05.
Results: The results showed that the interactive effect of exercise and curcumin consumption significantly increased paraoxonase-1(P=0.014), superoxide dismutase (P=0.0001), glutathione peroxidase (P=0.023) and significantly reduced malondialdehyde (P=0.0001). Also, the effect of exercise alone significantly increased serum levels of paraoxonase-1 (P= 0.010), superoxide dismutase (P=0.002), glutathione peroxidase (P= 0.015) and malondialdehyde (P=0.0001) decreased. However, the effect of curcumin alone did not cause significant changes in serum levels of paraoxonase-1 (P= 0.053), superoxide dismutase (P=0.092), glutathione peroxidase (P= 0.055) and malondialdehyde (P=0.079). The highest significant increase from pretest to posttest in paraoxonase-1 (19.26%, P=0.0001), superoxide dismutase (18.37%, P=0.011), glutathione peroxidase (17.20%, P=0.0001) and the most significant decrease in malondialdehyde (24.47%, P=0.014) was observed in the exercise alone with curcumin group. The greatest effect on paraoxonase-1 (86%), superoxide dismutase (92%), glutathione peroxidase (81%) and malondialdehyde (88%) was the interactive effect of exercise and curcumin.
Conclusion: The results of the present study showed that the effect of exercise alone is associated with significant changes in serum levels of antioxidant enzymes and malondialdehyde index. However, the effect of curcumin was not associated with significant changes. Finally, the main finding of the present study indicates that the interactive effect of exercise and curcumin, compared to the effect of each alone, is more suitable for improving the antioxidant and peroxidant activity of obese men with type-2 diabetes with hyperlipidemia.
کلیدواژه‌ها [English]
HIIT, Curcumin, Antioxidants, Malondialdehyde, Type 2 Diabetes
مراجع
  1. Babu BS, Nigoskar S. Obesity with cardiopulmonary wellbeing and oxidative stress in asymptomatic individuals with/without family background of T2DM. European Journal of Molecular and Clinical Medicine. 2022; 9(1):1212-1219.‏

2.     Dashti N, Rezaeian N, Karimi M, Kooroshfard N. The Effect of high intensity interval training on serum levels of Osteopontin and insulin resistance index in sedentary overweight and obese women. Journal of Sport and Exercise Physiology, 2021; 14(2): 115-126. (In Persian).

  1. Ogurtsova K, da Rocha Fernandes JD, Huang Y, Linnenkamp U, Guariguata L, Cho NH, Cavan D, Shaw JE, Makaroff LE. IDF Diabetes Atlas: Global estimates for the prevalence of diabetes for 2015 and 2040. Diabetes research and clinical practice. 2017;128:40-50.
  2. Bhatti JS, Sehrawat A, Mishra J, Sidhu IS, Navik U, Khullar N, Kumar S, Bhatti GK, Reddy PH. Oxidative stress in the pathophysiology of type 2 diabetes and related complications: Current therapeutics strategies and future perspectives. Free Radical Biology and Medicine.‌ 2022; 184:114-134.
  3. Park S, Park SY. Can antioxidants be effective therapeutics for type 2 diabetes? Yeungnam University Journal of Medicine. 2021; 38(2): 83–94.
  4. Ahmadi M, Abbassi Daloii A, Shadmehri S, Agghaei BN. Compare the effect of eight weeks aerobic and resistance training on Oxidant, antioxidant status and lipid profile in obese girls. Journal of Sport and Exercise Physiology, 2019; 11(1): 139-152. (In Persian).
  5. Yaribeygi H, Sathyapalan T, Atkin SL, Sahebkar A. Molecular mechanisms linking oxidative stress and diabetes mellitus. Oxidative medicine and cellular longevity. 2020; 2020.
  6. Zhong O, Hu J, Wang J, Tan Y, Hu L, Lei X. Antioxidant for treatment of diabetic complications: A meta‐analysis and systematic review. Journal of Biochemical and Molecular Toxicology. 2022; e23038.‌
  7. Meuffels FM, Isenmann E, Strube M, Lesch A, Oberste M, Brinkmann C. Exercise Interventions Combined With Dietary Supplements in Type 2 Diabetes Mellitus Patients—A Systematic Review of Relevant Health Outcomes. Frontiers in Nutrition, 2022; 9.
  8. Quispe C, Herrera-Bravo J, Javed Z, Khan K, Raza S, Gulsunoglu-Konuskan Z, Dastan SD, Sytar O, Martorell M, Sharifi-Rad J, Calina D. Therapeutic Applications of Curcumin in Diabetes: A Review and Perspective. BioMed Research International. 2022; 2022.
  9. Emami A-M, Homaee HM, Azarbayjani MA. Effects of high intensity interval training and curcumin supplement on glutathione peroxidase (GPX) activity and malondialdehyde (MDA) concentration of the liver in STZ induced diabetic rats. Iranian Journal of Diabetes and Obesity. 2016;8(3):129-34. (In Persian).
  10. Fattahi Bafghi A, Homaee HM, Azarbayjani MA. Effects of high intensity interval training and curcumin supplement on antioxidant enzyme in heart tissue of diabetic rats. Iranian Journal of Diabetes and Obesity. 2016;8(3):135-41. (In Persian).
  11. Kamel RE, Hashim A, Ali S. Palliative effect of curcumin ON STZ-induced diabetes in rats. Int J Pharm Sci. 2014;1491:558-63.
  12. Salgıntas H, Donmez N, Ozsan M. The Effect of Curcumin on the Antioxidant System in Diabetic Rats.‌ Journal of the Hellenic Veterinary Medical Society. 2021;72(4):3279-84.
  13. Bateni Z, Behrouz V, Rahimi HR, Hedayati M, Afsharian S, Sohrab G. Effects of nano-curcumin supplementation on oxidative stress, systemic inflammation, adiponectin, and NF-κB in patients with metabolic syndrome: A randomized, double-blind clinical trial. Journal of Herbal Medicine. 2022;31:100531.
  14. Flensted-Jensen M, Gram M, Dela F, Helge JW, Larsen S. Six weeks of high intensity cycle training reduces H2O2 emission and increases antioxidant protein levels in obese adults with risk factors for type 2 diabetes. Free Radical Biology and Medicine. 2021;173:1-6.
  15. Fakhri S, Shakeryan S, Alizadeh A, Shahryari A. Effect of 6 weeks of high intensity interval training with nano curcumin supplement on antioxidant defense and lipid peroxidation in overweight girls-clinical trial. Iranian journal of diabetes and obesity. 2019; 11(3): 173-80. (In Persian).
  16. Darmian MA, Hoseini R, Amiri E, Golshani S. Downregulated hs-CRP and MAD, upregulated GSH and TAC, and improved metabolic status following combined exercise and turmeric supplementation: a clinical trial in middle-aged women with hyperlipidemic type 2 diabetes. Journal of Diabetes & Metabolic Disorders. 2022; 21(1)275-83.
  17. Khadem Haghighian H, Naimi AF, Gargari BP, ALI AA, Nemati A. Effect of cinnamon supplementation on blood glucose and lipid levels in type2 diabetic patients. Journal of Paramedical Sciences. 2011; 2(1):2- 6.(In Persian).
  18. Ku CW, Loo RS, Lim CJ, Tan JJ, Ho JE, Han WM, Ng XW, Chan JK, Yap F, Loy SL. Development and Validation of a Lifestyle Behavior Tool in Overweight and Obese Women through Qualitative and Quantitative Approaches. Nutrients. 2021;13(12):4553.
  19. Karvonen J, Vuorimaa T. Heart rate and exercise intensity during sports activities. Practical application. Sports Medicine. 1988;5(5):303-11.
  20. Bengmark S, Mesa MD, Gil A. Plant-derived health-the effects of turmeric and curcuminoids. Nutricion hospitalaria. 2009;24(3):273-81.
  21. Khajehdehi P, Zanjaninejad B, Aflaki E, Nazarinia M, Azad F, Malekmakan L, Dehghanzadeh GR. Oral supplementation of turmeric decreases proteinuria, hematuria, and systolic blood pressure in patients suffering from relapsing or refractory lupus nephritis: a randomized and placebo-controlled study. Journal of Renal Nutrition. 2012;22(1):50-7.
  22. Basham, Waldman HS, Krings BM, Lamberth J, Smith JW, McAllister MJ. Effect of Curcumin Supplementation on Exercise-Induced Oxidative Stress, Inflammation, Muscle Damage, and Muscle Soreness. Journal of dietary supplements. 2020; 17(4): 401–414. https://doi.org/10.1080/19390211.2019.1604604
  23. Abdulmalek S, Eldala A, Awad D, Balbaa M. Ameliorative effect of curcumin and zinc oxide nanoparticles on multiple mechanisms in obese rats with induced type 2 diabetes. Scientific reports. 2021;11(1):1-22.
  24. Alizadeh M, Kheirouri S. Curcumin reduces malondialdehyde and improves antioxidants in humans with diseased conditions: A comprehensive meta-analysis of randomized controlled trials. BioMedicine. 2019;9(4):10-22.
  25. Ren BC, Zhang YF, Liu SS, Cheng XJ, Yang X, Cui XG, Zhao XR, Zhao H, Hao MF, Li MD, Tie YY. Curcumin alleviates oxidative stress and inhibits apoptosis in diabetic cardiomyopathy via Sirt1‐Foxo1 and PI3K‐Akt signalling pathways. Journal of cellular and molecular medicine. 2020 Nov;24(21):12355-67.
  26. De Sousa RA. Brief report of the effects of the aerobic, resistance, and high-intensity interval training in type 2 diabetes mellitus individuals. International Journal of Diabetes in Developing Countries. 2018;38(2):138-45.
  27. Sabouri M, Hatami E, Pournemati P, Shabkhiz F. Inflammatory, antioxidant and glycemic status to different mode of high-intensity training in type 2 diabetes mellitus. Molecular Biology Reports. 2021;48(6):5291-304.
  28. Masodzade G, Barari A, AbbasiDaloii A, Farzanegi P. Effect of High and Moderate Aerobic Exercise on Serum Fibroplast-21 Growth Factor and Paraoxonase-1 Enzyme Activity in rat with Non-Alcohol-Fatty Liver. Journal of Sabzevar University of Medical Sciences. 2021;27(6):818-24. (In Persian).
  29. TaheriChadorneshin H, Abtahi-Eivary SH, Cheragh-Birjandi S, Yaghoubi A, Ajam-Zibad M. The effect of exercise training type on paraoxonase-1 and lipid profile in rats. Shiraz E-Medical Journal. 2017;18(7). (In Persian).
  30. Nalcakan GR, Varol SR, Turgay F, Nalcakan M, Ozkol MZ, Karamizrak SO. Effects of aerobic training on serum paraoxonase activity and its relationship with PON1-192 phenotypes in women. Journal of sport and health science. 2016;5(4):462-8.
  31. Mahdirejei TA, Razi M, Barari A, Farzanegi P, Mahdirejei HA, Shahrestani Z, Ahmadi M. A comparative study of the effects of endurance and resistance exercise training on PON1 and lipid profile levels in obese men. Sport Sciences for Health. 2015;11(3):263-70.
  32. Atli M. Serum paraoxonase activity and lipid hydroperoxide levels in adult football players after three days football tournament. African health sciences. 2013;13(3):565-70.
  33. Markan KR. Defining “FGF21 Resistance” during obesity: Controversy, criteria and unresolved questions. F1000Research. 2018; 7:289.
  34. Hamidie RD, Yamada T, Ishizawa R, Saito Y, Masuda K. Curcumin treatment enhances the effect of exercise on mitochondrial biogenesis in skeletal muscle by increasing cAMP levels. Metabolism. 2015;64(10):1334-47.
  35. Mokhtari M, Razzaghi R, Momen‐Heravi M. The effects of curcumin intake on wound healing and metabolic status in patients with diabetic foot ulcer: A randomized, double‐blind, placebo‐controlled trial. Phytotherapy Research. 2021;35(4):2099-107.
  36. Adab Z, Eghtesadi S, Vafa MR, Heydari I, Shojaii A, Haqqani H, Arablou T, Eghtesadi M. Effect of turmeric on glycemic status, lipid profile, hs‐CRP, and total antioxidant capacity in hyperlipidemic type 2 diabetes mellitus patients. Phytotherapy Research. 2019;33(4):1173-81.
  37. Maillard F, Pereira B, Boisseau N. Effect of high-intensity interval training on total, abdominal and visceral fat mass: a meta-analysis. Sports Medicine. 2018;48(2):269-88.
  38. Rostami Hashjin Z, Amirsasan R, Nikookheslat S, Sari-Sarraf V. Effect of High Intensity Interval Training with Turmeric Supplementation on Visceral Fat, Subcutaneous Abdominal Fat and Insulin Resistance in Obese Females. Sport Physiology. 2019;11(43):55-74.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 4,176
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,535