ماهیت و آثارشرط مذاکرۀ مجدد نسبت به دادگاه وطرفین قرارداد: مطالعه تطبیقی | ||
| فصلنامه تحقیقات حقوقی | ||
| مقاله 12، دوره 26، شماره 103، 1402، صفحه 313-336 اصل مقاله (375.77 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.52547/jlr.2023.228954.2332 | ||
| نویسندگان | ||
| امیرمحمود امینی* 1؛ رحیم پیلوار2 | ||
| 1دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکده حقوق، دانشگاه تهران. | ||
| 2استادیاردانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| مذاکره یکی از شیوه‌هایی است که به دنبال حل‌وفصل مسالمتآمیز اختلاف است و به لحاظ حقوقی دارای ماهیتی مستقل از طرق مشابهی همچون داوری، میانجی‌گری و سازش است. ضرورت مذاکره این است که چون مفادش قبل از ورود به مراجع قضایی انجام می‌پذیرد، می‌تواند در تسریع روند حل‌وفصل اختلاف و کاهش حجم پرونده‌ها در دادگاههای ایران و حفظ اطلاعات تجاری-اقتصادی طرفین قرارداد شیوه‌ای کم هزینه، مؤثر و کارا باشد. نوآوری این موضوع بدین جهت است که بحث مذاکره تا به حال در رابطه با اثری که نسبت به طرفین و تکلیفی که دادگاههای ایران در برخورد با آن دارند، مورد بحث و بررسی قرار نگرفته‌است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای و آرای دادگاههای داخلی و خارجی انجام گرفته‌است. نتایج پژوهش نشان می دهد اگر شرط مذاکره را نوعی شرط فعل منفی یا شرط نتیجۀ سلب حق به صورت جزئی در نظر بگیریم؛ در این صورت تا زمانی‌که مذاکره انجام نپذیرد، هیچ‌یک از طرفین ابتدائاً حق رجوع به دادگستری را ندارد و ضمانت اجرای نقض آن، صدور قرار عدم استماع دعوی از سوی دادگاه خواهد بود. در رابطه با تکلیف طرفین در حین انجام مذاکره هم می‌توان گفت صرف به رسمیت شناختن چنین شرطی برای اجرای دقیق آن کفایت نمی‌کند؛ بلکه نیاز به همکاری مداوم و رعایت حسن نیت از سوی طرفین قرارداد در فرایند مذاکره نیز الزامی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مذاکره؛ حل وفصل مسالمتآمیز اختلافات؛ تعهد به نتیجه؛ تعهد به وسیله | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The nature and consequences of the renegotiation clause to the court and to the parties of a contract: A comparative study | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Amirmahmoud Amini1؛ rahim pilvar2 | ||
| 1Ph.D. Candidate of Private Law, University of Tehran | ||
| 2Assistant Professor of Law, University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| Negotiation is one of the methods that seek to resolve the dispute peacefully, and legally it has an independent nature from similar methods such as arbitration, mediation and conciliation. The necessity of negotiation is that because its provisions are carried out before entering the judicial authorities, it can be an effective and efficient way to speed up the dispute resolution process and reduce the volume of cases in Iran's courts and preserve the commercial-economic information of the parties to the contract. The novelty of this topic is that the negotiation clause has not been discussed so far in relation to the effect it has on the parties and the duty of Iran’s courts in dealing with it. This research was compiled with descriptive-analytical method and using library sources and verdicts of domestic and foreign courts. The results showed that if we consider the negotiation as a clause of a passive act or a clause of the result of a partial deprivation of rights, then the guarantee of its violation will be the issuance of a non-hearing order by the court. Regarding the duty of the parties during the negotiation, it is concluded that the mere recognition of such a clause is not enough for its precise implementation, but the need for continuous cooperation and good faith on the part of the contract parties in the process of renegotiation is also required. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Negotiation, Peaceful resolution of disputes, the obligation of means, the obligation of result | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 865 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 698 |
||