سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه شهید بهشتی

راسته, مرتضی, مؤذن زادگان, حسنعلی, دولتخواه پاشاکی, پیمان. (1402). رویۀ قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشر ناظر به الزامات و محدودیت های دادرسی علنی در محاکم ملی. , 26(104), 37-68. doi: 10.48308/jlr.2023.227753.2244
مرتضی راسته; حسنعلی مؤذن زادگان; پیمان دولتخواه پاشاکی. "رویۀ قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشر ناظر به الزامات و محدودیت های دادرسی علنی در محاکم ملی". , 26, 104, 1402, 37-68. doi: 10.48308/jlr.2023.227753.2244
راسته, مرتضی, مؤذن زادگان, حسنعلی, دولتخواه پاشاکی, پیمان. (1402). 'رویۀ قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشر ناظر به الزامات و محدودیت های دادرسی علنی در محاکم ملی', , 26(104), pp. 37-68. doi: 10.48308/jlr.2023.227753.2244
راسته, مرتضی, مؤذن زادگان, حسنعلی, دولتخواه پاشاکی, پیمان. رویۀ قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشر ناظر به الزامات و محدودیت های دادرسی علنی در محاکم ملی. , 1402; 26(104): 37-68. doi: 10.48308/jlr.2023.227753.2244

رویۀ قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشر ناظر به الزامات و محدودیت های دادرسی علنی در محاکم ملی

فصلنامه تحقیقات حقوقی
مقاله 2، دوره 26، شماره 104، 1402، صفحه 37-68    اصل مقاله (851.84 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/jlr.2023.227753.2244
نویسندگان
مرتضی راسته* 1؛ حسنعلی مؤذن زادگان2؛ پیمان دولتخواه پاشاکی3
1دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
2استاد، گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
3دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
پذیرش اصل علنی بودن دادرسی به عنوان یکی از مصادیق بنیادین دادرسی منصفانه در نظام اروپایی حقوق بشر، ریشه در عملکرد دادگاه‌های تفتیش عقاید در قرون وسطی دارد. فقدان علنی بودن محاکمات و تضییع حقوق متهم در این دادگاه‌ها، زمینۀ این استنباط را در اندیشۀ اروپایی ایجاد کرده است که غیرعلنی بودن رسیدگی و نادیده انگاشتن حقوق متهم، دو قضیۀ مرتبط به‌هم تلقی می‌شوند. بر همین اساس، دادرسی علنی با این استدلال توجیه می‌شود که نظارت عمومی، زمینه‌های بی‌عدالتی در دستگاه عدالت کیفری را به حداقل خواهد رساند. لذا دستیابی به این مهم، محتاج الزامات و سازوکارهایی می‌باشد که به این اصل شخصیت بخشیده و باعث قوام آن می‌گردد؛ زیرا حق بر دادرسی علنی، یک مفهوم ترکیبی و قابل تجزیه به اجزای مختلف است که برای درک و تبیین مفهوم واقعی و دقیق این حق، بایستی مجموع آن الزامات را مورد توجه قرار داد. بااین‌حال در موضوعاتی خاص، علنی بودن دادرسی می‌تواند همانند هر اصلی، دارای استثنا و محدودیت‌های قانونی نیز باشد. لذا در این نوشتار کوشیده‌ایم تا با مطالعه و بررسی آرای دادگاه اروپایی حقوق بشر و با رویکردی توصیفی-تحلیلی، رویۀ قضایی این نهاد در خصوص الزامات و محدودیت‌های دادرسی علنی در محاکم ملی را مورد بررسی قرار دهیم. نتیجۀ پژوهش بیانگر آن است که به‌طور کلی دادگاه اروپایی توانسته است با عملکردی مقتدرانه و رویه‌ای به دور از تزلزل، الزامات مربوط به تحقق واقعی دادرسی علنی را به نحوی قابل قبول اجرایی نماید و محدودیت‌های آن را در راستای حاکمیت اصل علنی بودن دادرسی، تنظیم و تعدیل کند
کلیدواژه‌ها
دادرسی علنی"؛ دادگاه اروپایی حقوق بشر"؛ الزامات"؛ "؛ محدودیت ها"
عنوان مقاله [English]
Case Law of the European Court of Human Rights Concerning the Requirements and Restrictions of Public Trial before National Courts
نویسندگان [English]
Morteza Rasteh1؛ Hasan ali Moazen zadegan2؛ Peyman Dolatkhah pashaki3
1Graduate of Master of Criminal Law and Criminology, Faculty of Law and Political Science, Chalus Branch, Islamic Azad University, Chalus, Iran
2Professor, Department of Criminal Law and Criminology, Faculty of Law and Political Science, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
3PhD Student in Criminal Law and Criminology, Faculty of Law and Political Science, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The acceptance of the principle of publicity of the trial as one of the fundamental examples of a fair trial in the European system of human rights has its roots in the procedure of inquisition courts in the Middle Ages. Lack of publicity of trials and violation of the rights of the accused in these courts has given rise to this inference in European thought that the secrecy of the trial and the disregard for the rights of the accused are considered to be two interrelated cases. Accordingly, a public trial is justified by this argument that public oversight will minimize the grounds of injustice in the criminal justice system. Therefore, achieving this requires conditions and mechanisms that give personality to this principle and make it consistent, because the right to a public trial is a composed concept and can be decomposed into its different components, to understand and explain the true and precise meaning of this right, the sum of those requirements must be considered. However, in certain cases, the publicity of the trial can, like any principle, have exceptions and legal limitations. Therefore, in this article, we have tried to study the European Court of Human Rights rulings and examine the case law of this institution concerning the requirements and restrictions of public trial before national courts with a descriptive-analytical approach. The results of the study show that, in general, the European Court has been able to satisfy the requirements related to the actual realization of the public trial with an authoritative action and a procedure far from hesitation and to adjust its limitations in line with the rule of the principle of publicity of the trial
کلیدواژه‌ها [English]
Public Trial", European Court of Human Rights", Requirements", ", Restrictions"
مراجع
منابع

مقاله

  1. انصاری، باقر و سیّده مهلا امامی­الطریقی، آزادی بیان و تحریک به تبعیض نژادی، تحقیقات حقوقی، 1399، شمارۀ 91، صص 184-161.
  2. جلالی، محمد و سوگل سودبر، تأثیر دیوان اروپایی حقوق بشر در نظام حقوق داخلی دولت­های اروپایی، مطالعات حقوق تطبیقی، 1399، شمارۀ 1، صص 79-59.
  3. خالقی، علی، علنی بودن دادرسی در پرتو اسناد بین المللی و حقوق داخلی، پژوهش­های حقوقی، 1383، شمارۀ 5، صص 49-29.
  4. مهرا، نسرین و غلامرضا قلی­پور، اساسی­سازی نسبیِ دادرسی منصفانه در قانون اساسی مشروطه، پژوهش حقوق کیفری، 1400، شمارۀ 34، صص 97-63.
  5. یاوری، اسدالله، از «دادرسی» تا «دادرسی منصفانه»؛ تحول در مفهوم و قلمرو کلاسیک دادرسی و تضمینات آن، تحقیقات حقوقی، 1393، شماره 68، صص 238-209.
  6. یاوری، اسدالله، رعایت اصل برائت در رسیدگی­های شبه قضایی در حقوق فرانسه «در پرتو کنوانسیون اروپایی حقوق بشر»، تحقیقات حقوقی، 1388، شماره 49، صص 385-321.
 

References

Books

  1. Anite, C. Open Justice; A Closed or Open Reality For Uganda's Media?, First Ed, kampala: Freedom of Expression Hub, 2019.
  2. Jaconelli, J. Open Justice: A Critique of the Public Trial, First Ed, New York: Oxford University Press, 2002.
  3. Oliveira, Bárbara. and Linda Besharaty. International Commission of Jurists Trial Observation Manual, First Ed, Geneva: International Commission of Jurists, 2002.
  4. Pejic, Jelena. and Vanessa Lesnie. What Is a Fair Trial (A Basic Guide to Legal Standards and Practice), 2nd Ed, New York: Lawyers Committee for Human Rights, 2000.
  5. Robinson, M. Trial Observation Manual for Criminal Proceedings: Practitioners Guide No.5, First Ed, Geneva: International Commission of Jurists, 2009.
  6. Van Dijk, Pieter. and Others. Theory and Practice of European Convention on Human Rights, 5nd Ed, Cambridge: Intersentia, 2018.
  7. Vitkauskas, Dovydas. and Grigory Dikov. Protecting the right to a fair trial under the European Convention on Human Rights, 2nd Ed, Strasbourg: Conseil of Europe, 2017.
Articles

  1. -------------, “From "Trial" to "Fair Trial"; Evolution in the Concept and Realm of the Classic Trial and its Guarantees”, Legal Research Quarterly, No. 68, 2013: 238-209. (in Persian)
  2. Ansari, B. and Mahla Emami-Al-Tarighi, “Freedom of Expression and Incitement to Racial Discrimination, Legal Research Quarterly, No. 91, 2019:161-184. (in Persian)
  3. Cunliffe, E. “Open Justice: Concepts and Judicial Approaches”, Federal Law Review, No.3, 2012, PP 385-411.
  4. Dick, T. “Open Justice and Closed Courts: Media Access in Criminal Proceedings in NSW”, Journal Criminal Law, No.6, 2010, PP 1-20.
  5. Goundry, F. W. “When Can the Courtroom Be Closed in Criminal Proceedings?”, University of Baltimore Law Forum, No.1, 1990, PP 17-21.
  6. Jalali, M. and Sogul Sudbar, “European Court of Human Rights Effect on the Domestic Legal System of European States”, Comparative Law Studies, No. 1, 2019:59-79. (in Persian)
  7. Khaleghi, A. “Publicity of Proceedings in the Light of International Documents and Domestic Laws”, Legal Research, No. 5, 2013: 29-49. (in Persian)
  8. Mahra, N. and Gholamreza Qalipour, “Relative Basicization of Fair Trial in the Constitutional Law”, Criminal Law Research, No. 34, 2021: 63-97. (in Persian)
  9. Rodrick, Sh. “Achieving The Aims of Open Justice? The Relationship Between The Courts, The Media And The Public”, Deakin Law Review, 1, 2014, PP 123-162.
  10. Uka, M. “The Right of the Defendant for Public Hearing and the Role of Media in this Publicity”, Acta Universitatis Danubius, No.1, 2019, PP 214-228.
  11. Yavari, A. “Compliance with the Principle of Innocence in Quasi-Judicial Proceedings in French law "in the Light of the European Convention on Human Rights”, Legal Research Quarterly, No. 49, 2009: 385-321. (in Persian)
Cases

  1. Case of Antonov Russia (No.72900/11), 2022.
  2. Case of Artemov Russia (No.14945/03), 2014.
  3. Case of B France, (No.13343/87), 1992.
  4. Case of Bédat Switzerland (No.56925/08), 2016.
  5. Case of Belashev Russia (No.28617/03), 2008.
  6. Case of Bensaid The United Kingdom, (No.44599/98), 2001.
  7. Case of Biryukov Russia (No.14810/02), 2008.
  8. Case of Buckland The United Kingdom (No.40060/08), 2012.
  9. Case of Burghartz Switzerland, (No.16213/90), 1994.
  10. Case of Campbell and Fell The United Kingdom (Nos.7819/77 and 7878/77), 1984.
  11. Case of Carvalho Portugal (Nos.55391/13; 57728/13 and 74041/13), 2018.
  12. Case of Chaushev and Others Russia (No.37037/03; 39053/03 and 2469/04), 2016.
  13. Case of Chong Coronado v. Andorra (No.37368/15), 2020.
  14. Case of Colon The Netherlands (No.49458/06), 2012.
  15. Case of Colozza Italy (No.9024/80), 1985.
  16. Case of Dadashbeyli Azerbaijan (No.11297/09), 2020.
  17. Case of Diennet France (No.18160/9), 1995.
  18. Case of Evers Germany (No.17895/14), 2020.
  19. Case of Friend and Others The United Kingdom (Nos.16072/06 and 27809/08), 2009.
  20. Case of Goodwin The United Kingdom (No.17488/90), 1996.
  21. Case of Handyside The United Kingdom (No.5493/72), 1976.
  22. Case of Hayrapetyan Armenia (No.69931/10), 2021.
  23. Case of Hermi Italy (No.18114/02), 2006.
  24. Case of Hummatov Azerbaijan (Nos.9852/03 and 13413/04), 2007.
  25. Case of Idalov Russia (No.5826/03), 2012.
  26. Case of Jussila Finland (No.73053/01), 2006.
  27. Case of Kartoyev and Others Russia (Nos.9418/13; 9421/13 and 49007/13), 2021.
  28. Case of Kennedy The United Kingdom (No.26839/05), 2010.
  29. Case of Korchagin Russia (No.12307/16), 2018.
  30. Case of Krekhalev Russia (No.72444/14), 2020.
  31. Case of Krestovskiy Russia (No.14040/03), 2010.
  32. Case of Laskey and Others The United Kingdom, (Nos.21627/93; 21628/93 and 21974/93), 1997.
  33. Case of Lena Atanasova v. Bulgaria (No.52009/07), 2017.
  34. Case of Markkinapörssi Oy Finland, (No.931/13), 2017.
  35. Case of Mraović Croatia (No.30373/13), 2020.
  36. Case of Nortier The Netherlands (No.13924/88), 1993.
  37. Case of Open Door and Dublin Well Woman Ireland (No.5493/72), 1992.
  38. Case of Raza Bulgaria (No.31465/08), 2010.
  39. Case of Riepan Austria (No.35115/97), 2000.
  40. Case of Stanford The United Kingdom (No.16757/90), 1994.
  41. Case of Sutter Switzerland (No.8209/78), 1984.
  42. Case of T The United Kingdom (No.24724/94), 1998.
  43. Case of Tierce And Others San Marino (Nos.24954/94; 24971/94 and 24972/94), 2000.
  44. Case of Transkop Ad Bitola North Macedonia (No.48057/12), 2021.
  45. Case of V The United Kingdom (No.24888/94), 1999.
  46. Case of Yam The United Kingdom (No.31295/11), 2020.
 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 8,291
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,575