بررسی نقش ژئومورولوژی در ویژگیهای فیزیکوشیمیایی خاک سطح مخروط افکنه (مطالعه موردی: مخروط افکنه شمال غرب امیریه، دامغان) | ||
| پژوهشهای دانش زمین | ||
| مقاله 9، دوره 16، شماره 2 - شماره پیاپی 62، تیر 1404، صفحه 145-166 اصل مقاله (2.27 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/esrj.2025.238331.1248 | ||
| نویسندگان | ||
| شهرام بهرامی* ؛ محمد مهدی حسین زاده؛ پونه بابایی | ||
| گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه خاک یکی از مهمترین عوامل تولید است که در زندگی انسان تأثیر زیادی دارد. با این وجود، امروزه فرسایش خاک یکی از مهمترین مشکلات محیطی است که تهدیدی برای منابع طبیعی، کشاورزی و محیط زیست به شمار میرود (Rahman et al, 2009). بنابراین مطالعه پارامترهای فیزیکوشیمیایی خاک به منظور حفظ خاک و جلوگیری از فرسایش آن دارای اهمیت زیادی است. مخروط افکنهها مکانهای مناسبی برای استقرار سکونتگاههای انسانی (Waters and Field, 1986; Maghsoudi et al, 2014)، تغذیه آبهای زیرزمینی (Houston, 2002; Blainey and Pelletier, 2008)، استخراج سنگدانهها (Fookes et al, 2007; Bahrami et al, 2015)، تشکیل خاک (Norton et al, 2007; Bahrami and Ghahraman, 2019)، کشاورزی (Field, 1992; Rahaman, 2016) و دیگر فعالیتهای انسانی هستند. تکامل مخروط افکنهها تحتتاثیر عوامل مختلفی مانند تکتونیک، اقلیم، تغییر سطح اساس، ویژگیهای مورفومتری و زمینشناسی حوضههای آبخیز قرار دارد (Beaumont, 1972; Waters and Field, 1986; Blair and Mcpherson, 1998; Crosa et al, 2004; Arzani, 2005; Bahrami, 2013, Arzani and Jones, 2018; Goswami, 2018; Özpolat et al, 2022; Peng et al, 2024; Ghahraman and Nagy, 2024). مخروط افکنهها به عنوان یکی از مهمترین لندفرمهای مناطق خشک و نیمه خشک، دارای تنوع زیادی از نظر تکامل و مورفومتری هستند. هر مخروط افکنه ممکن است از سطوحی با سن مختلف (جوان، قدیمی و فسیل) تشکیل شده باشد. تفاوت در سن نسبی سطوح مختلف مخروط افکنه میتواند باعث تفاوت در فرایندهای ژئومورفولوژی، مورفومتری، و بنابراین در تکامل و ویژگیهای خاک آنها شود. هدف این تحقیق ارزیابی ویژگیهای کمی خاک در سطوح مختلف، موقعیتهای مختلف و در لندفرمهای مختلف تشکیل شده در سطح مخروط افکنه شمال غرب امیریه در دامغان است. منطقه مورد مطالعه در جنوب واحد زمین ساختی البرز و در شمال زون ایران مرکزی قرار دارد. پلایای دامغان در جنوب شرق منطقه مورد مطالعه قرار دارد. مواد و روشها ابتدا بر اساس شاخصهای میزان هوازدگی، مورفولوژی سطح مخروط افکنه، الگوی زهکشی و تن رنگ در تصاویر ماهوارهای (Field, 1994; Bahrami and Bahrami, 2011) و همچنین مطالعات میدانی، مخروط افکنه مورد مطالعه به سه سطح فسیل، قدیمی و جدید تفکیک شد. با توجه به اینکه بیشترین تجمع ریشه گیاهان و مواد آلی خاک در عمق کمتر از 30 سانتیمتری است، در این تحقیق 24 نمونه خاک از عمق 0 تا 30 سانتیمتری سطح مخروط افکنه جمعآوری شد. نمونهها از موقعیتها (بالادست و پائین دست)، سطوح (فسیل، قدیمی و جدید)، و لندفرمهای سطح جدید (پشته و کانال)، و سطوح فسیل و قدیمی (میاناب و کانال) برداشت شدند. انتخاب کادرهای نمونهبرداری در بالادست و پائین دست سطوح مختلف به صورت تصادفی انجام شد. نمونهبرداری از لندفرمها (میاناب و کانال در سطوح فسیل و قدیمی، و پشته و کانال در سطح جدید) به صورت انتخابی انجام شد. از هر سطح مخروط افکنه (فسیل، قدیمی و جدید)، 8 نمونه نمونه خاک (4 نمونه از بالادست و 4 نمونه از پائین دست) برداشت شد. در هر موقعیت (بالادست و پائین دست) سطوح فسیل و قدیمی، دو نمونه خاک از میانابها و دو نمونه از کانالها برداشت شد. همچنین در هر موقعیت سطح جدید نیز دو نمونه خاک از پشتهها و دو نمونه از کانالها برداشت شد. بعد از انتقال نمونهها به آزمایشگاه، پارامترهای درصد رس، درصد سیلت، درصد ماسه، کربن آلی، Ph، و هدایت هیدرولیکی خاک محاسبه شد. بافت خاک بر اساس روش هیدرومتر انجام شد (Kroetsch and Wang 2008). محاسبه کربن آلی خاک بر اساس روش تیتراسیون والکی بلک (Walkley and Black, 1934) انجام شد. اندازه‌گیری اسیدیته خاک با استفاده از دستگاه Ph متر انجام شد. در این مطالعه، هدایت هیدرولیکی خاک (K) بر اساس رابطه 1) روش ساکستون (Saxton et al, 1986) انجام شد: رابطه 1) در این رابطه K هدایت هیدرولیکی غیر اشباع (متر در ثانیه) و θ مقدار رطوبت (متر مکعب بر متر مکعب) است که بر اساس روش زیر محاسبه میشود: رابطه 2) جهت مقایسه میانگین پارامترهای مربوط به خاک در موقعیتها (بالادست و پائین دست)، لندفرمهای سطح قدیمی (میاناب و کانال)، و لندفرمهای سطح جدید (پشته و کانال) از آزمون T استفاده شد. جهت مقایسه میانگین پارامترهای مربوط به خاک در سطوح مختلف (قدیمی، فسیل و جدید)، از آزمون ANOVA استفاده شد. نتایج و بحث مخروط افکنه مورد مطالعه از سه سطح فسیل، قدیمی و جدید تشکیل شده است که هرکدام از سطوح از نظر اشکال ژئومورفولوژیکی، متفاوت هستند. سطح فسیل و قدیمی از کانالهای شبکه درختی تشکیل شده است. با این وجود کانالهای سطح قدیمی دارای عمق کمتری نسبت به کانالهای سطح فسیل هستند، که این موضوع بیانگر فرسایش کمتر و سن نسبی کمتر سطح قدیمی در مقایسه با سطح فسیل مخروط افکنه است. الگوی زهکشی در سطح جدید به صورت الگوی شریانی است. سطح جدید دارای مورفولوژی نسبتاً هموار است در حالی که سطوح فسیل و قدیمی دارای مورفولوژی ناهموار و برش یافته میباشند. مشاهدات میدانی نشان داد که رسوبات سطح جدید فاقد ورنی صحرا و آثار هوازدگی هستند در حالی که رسوبات سطح فسیل و قدیمی دچار هوازدگی شدهاند. نتایج نشان میدهد که درصد ماسه از 36 درصد (نمونه شماره 12 در پائین دست سطح فسیل) تا 96 درصد (نمونه شماره 11 در پائین دست سطح فسیل) در سطح مخروط افکنه مورد مطالعه متغیر است. حداکثر مقدار Ph (27/9) مربوط به نمونه شماره 8 در پائین دست سطح جدید و حداقل مقدار Ph (7) مربوط به نمونه شماره 17 در بالادست سطح فسیل مخروط افکنه است. مقدار کربن آلی خاک در تمام نمونهها زیر 1 درصد است و از 07/0 درصد (نمونه شماره 13 در بالادست سطح قدیمی) تا 74/0 درصد (نمونه شماره 20 در بالادست سطح فسیل) متغیر است. مقدار پارامتر هدایت هیدرولیکی خاک (K) از 22/1 (نمونه شماره 15 در بالادست سطح قدیمی) تا 71/13 سانتیمتر در ساعت (نمونه شماره 11 در پائین دست سطح فسیل) متغیر است. دادهها نشان میدهد که بافت رسوبات در بالادست مخروط افکنه مقداری درشت تر از پائین دست مخروط افکنه است. این وضعیت عموما به دلیل کاهش شیب و پخش جریان و در نتیجه کاهش سرعت جریان است که باعث میشود رسوبات درشت در بالادست و رسوبات ریز در پائین دست تهنشین شوند. با وجود بافت درشتتر رسوبات در بالادست، مقدار میانگین هدایت هیدرولیکی در بالادست و پائین دست مخروط افکنه تفاوت معنیداری ندارد. با وجود اینکه مطالعات قبلی نشان دادهاند که خاک لندفرمهای تراکمی در مناطق پائین دست اغلب دارای کربن آلی بیشتری نسبت به خاک لندفرمهای فرسایشی مناطق بالادست است (Vanden Bygaart et al, 2015; Xiao et al, 2015)، دادههای این تحقیق نشان میدهد مقدار کربن آلی خاک در پائین دست مخروط افکنه مورد مطالعه کمتر از بالادست آن است. مقدار کمتر کربن آلی خاک در پائین دست مخروط افکنه را میتوان به رطوبت بیشتر و بنابراین فعالیتهای میکروبی بیشتر خاکهای پائین دست مخروط افکنه نسبت داد به طوریکه این فعالیتها میتوانند باعث تجزیه بیشتر کربن آلی خاک و کاهش آن شوند (Mohseni et al, 2019). نتایج نشان میدهد که کانالهای تشکیل شده در سطوح فسیل و قدیمی مخروط افکنه، دارای بافت بسیار درشتتری از میانابها هست. همچنین بافت خاک در کانالهای سطح جدید نسبت به پشتهها درشتتر است. مقدار میانگین Ph در پائین دست کمتر از بالادست مخروط افکنه است که بیانگر خاکهای قلیایی تر در پائین دست مخروط افکنه است. وجود خاکهای قلیایی تر در پائین دست مخروط افکنه را میتوان به بافت ریزتر خاک در این مناطق و آبشویی کمتر آن نسبت داد. مقدار بیشتر کربن آلی خاک در کانالها نسبت به میانابهای سطوح قدیمی و فسیل را میتوان به پوشش گیاهی متراکم تر کانالها نسبت داد. نتایج آزمون آنوا نشان میدهد که مقدار میانگین هدایت هیدرولیکی خاک در سه سطح قدیم، جدید و فسیل دارای تفاوت معنیداری نیست. مقدار هدایت هیدرولیکی خاک در بالا دست و پایین دست مخروط افکنه به هم نزدیک هستند و اختلاف قابل توجهی ندارند. بررسی آزمون T نشان داد که میانگین هدایت هیدرولیکی خاک در پشتهها و کانالهای سطح جدید مخروط افکنه دارای تفاوت معنیداری است و این موضوع نشان میدهد که میکرولندفرم های پشته و کانال در تفاوت هدایت هیدرولیکی خاک نقش اساسی داشتهاند. نتایج آزمون T همچنین نشان داد که میانگین پارامتر هدایت هیدرولیکی خاک در میانابها و کانالها (در سطوح فسیل و قدیمی مخروط افکنه) دارای تفاوت معنیداری است و این موضوع نشان میدهد که میکرولندفرم های میاناب و کانال در تفاوت هدایت هیدرولیکی خاک نقش اساسی داشتهاند. بررسی رابطه بین پارامترها (ضریب همبستگی پیرسون) نشان میدهد که بین Ph و ارتفاع رابطه منفی معنیداری وجود دارد. بین کربن آلی خاک و ارتفاع رابطه مثبت قوی وجود دارد. هدایت هیدرولیکی با درصد ماسه رابطه مثبت معنیدار دارد، در حالی که با درصد سیلت و رس رابطه منفی معنیداری دارد. نتیجهگیری مخروط افکنه مورد مطالعه در شمال غرب امیریه دارای سه سطح فسیل، قدیمی و جدید است و مورفولوژی و فرایندهای ژئومورفولوژی هرکدام از سطوح مذکور متفاوت است. وجود فرایندها و لندفرمهای ژئومورفولوژی متفاوت در سطوح مختلف و در موقعیتهای مختلف (بالادست و پائین دست) مخروط افکنه باعث تفاوت در ویژگیهای فیزیکوشیمیایی خاک در بخشهای مختلف مخروط افکنه میشود. نتایج بیانگر آن است که مقدار هدایت هیدرولیکی خاک در سطح قدیمی کمتر از سطوح جدید و فسیل است. پائین بودن مقدار هدایت هیدرولیکی خاک سطح قدیمی را میتوان به ثبات بیشتر سطح قدیمی، هوازدگی و افزایش مقدار رس در خاک نسبت داد که باعث کاهش نفوذپذیری و هدایت هیدرولیکی در آن شده است. مقادیر پارامترهای بافت و هدایت هیدرولیکی خاک در لندفرمها (میاناب در مقایسه با کانال و پشته در مقایسه با کانال) دارای تفاوت معنیدار آماری است. این موضوع نشان میدهد که میکرولندفرم های مذکور نقش مهمی در تفاوت هدایت هیدرولیکی خاک ایفا کردهاند. با توجه به اینکه درک بهتر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی خاک نقش مهمی در مدیریت و حفظ خاک و پوشش گیاهی دارد، پیشنهاد میشود برنامه ریزان و مدیران تفاوت پارامترهای کمی خاک در لندفرمهای مختلف، موقعیتهای مختلف، و سطوح مختلف مخروط افکنه ها را مد نظر قرار دهند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مخروط افکنه؛ میاناب؛ هدایت هیدرولیکی خاک؛ دامغان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluating the effect of geomorphology in the physicochemical properties of soils of alluvial fan surface (Case study: alluvial fan of northwest of Amiriyeh, Damghan) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Shahram Bahrami؛ Mohammad Mehdi Hoseinzadeh؛ Pooneh Babaei | ||
| Department of Physical Geography, Faculty of Earh Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction Soil is one of the most important agents of production and profoundly influences the human life. Nowadays, soil erosion is one of the main environmental problems that is regarded as threat to natural resources, agriculture, and environment (Rahman et al, 2009). Therefore, it is very important to evaluate the physicochemical characteristics of soils in order to prevent its erosion. Alluvial fans are suitable locations for settlements (Waters and Field, 1986; Maghsoudi et al, 2014), the groundwater recharge (Bull, 1977; Houston, 2002; Blainey and Pelletier, 2008), the exploitation of aggregates (Fookes et al, 2007; Bahrami et al, 2015), soil formation (Norton et al, 2007; Bahrami and Ghahraman, 2019), agriculture (Field, 1992; Rahaman, 2016) and other human activities. Development of alluvial fans are affected by different factors such as tectonic activity, climate, base level change, geological and morphometric properties of catchments (Beaumont, 1972; Waters and Field, 1986; Blair and Mcpherson, 1998; Crosa et al, 2004; Arzani, 2005; Bahrami, 2013, Arzani and Jones, 2018; Goswami, 2018; Özpolat et al, 2022; Peng e al, 2024; Ghahraman and Nagy, 2024). Alluvial fans as one of the most important depositional landforms of arid and semi-arid regions have considerable diversity in terms of evolution and morphometry. Every alluvial fan may be composed of surfaces with different ages such as young, old and relict surfaces. Difference in relative age of fan surfaces can result in the variation of geomorphological processes and morphometry, and hence in the variation of soil properties and development. The aim of this research is to evaluate quantitative properties of soil in different surfaces, positions, and landforms of alluvial fan located in the northwest of Amiriyeh, Damghan. The study area is located in the southern part of Alborz structural zone, and northern part of Central Iran structural zone. Damghan Playa is located in the southern part of the study area. Materials and Methods First, the borders of relict, old and young surfaces of studied alluvial fan were identified based on weathering rate, fan surface morphology, drainage pattern, color/tone on satellite images (Field, 1994; Bahrami and Bahrami, 2011) and field works. Owing to the highest concentration of vegetation root and organic carbon in the top 30 cm of soils, in this research, 24 soil samples from depths of 0–30 cm were gathered from alluvial fan surface. Samples were collected from positions (apex, toe), surfaces (relict, old and young), and landforms of young surface (bar and swale), as well as landforms of relict and old surface (interfluve and channel). The soil sampling squares at toes and apexes of different surfaces of fan were selected randomly. The selective sampling method was used to gather soil samples from landforms (interfluve and channel on the relict and old surfaces, and bar & swale on the young surface). From each surface (old, relict and young), 8 soil samples were gathered (4 from apex and 4 from toe). On each position (apex and toe) of the old and relict surfaces, two soil samples were gathered from interfluves and two from channels. Also, on each position of the young surface, two soil samples were gathered from swale and two from bar landforms. The soil samples were transformed to the laboratory and then clay%, silt%, sand%, organic carbon, Ph, and soil hydraulic conductivity (K) were measured. The soil texture was calculated by the hydrometer method (Kroetsch and Wang, 2008). The soil organic carbon (OC) was measured by Walkley-Black titration method (Walkley and Black, 1934). The hydraulic conductivity (K) of soil samples was calculated based on the Saxton et al. (1986) method: Eq. 1: where K is unsaturated hydraulic conductivity (m/ s) and θ is moisture content (m3/m3) as indicated by the following equation 2: Eq. 2: To compare the means of soil variables in alluvial fan positions (apex and toe), landforms of old and relict surfaces (interfluves and channels), and landforms of young surface (bars and swales), the independent sample t-tests were calculated. To compare the means of soil parameters in alluvial fan surfaces (relict, old and young) the ANOVA test was used. Results and Discussion The studied alluvial fan is composed of three surfaces including relict, old and young surfaces, each having distinct geomorphological features. The relict and old surfaces are characterized by dendritic drainage pattern. Nevertheless, channels on the old surface have lower depth compared to channels on the relict surface, implying lower erosion and relative age of old surface than relict one. Drainage pattern on the young surface is braided. The young surface of alluvial fan is characterized by relatively flat morphology, whereas the relict and old ones have crenulated and entrenched morphology. Field observation revealed that the young surface deposits lack desert varnish and weathering marks, whereas deposits on the relict and old surfaces are exposed to weathering. Results show that sand% on the studied alluvial fan surface varies from 36% (sample 12 on the toe of relict surface) to 96% (sample 11 on the toe of relict surface). The maximum value of Ph (9.27) corresponds to sample 8 on the toe of young surface, and the lowest Ph (7) belongs to sample 17 on the apex of relict surface. The value of soil organic carbon is lower than 1% in all samples, ranging from 0.07% (sample 17 on the apex of old surface) to 0.74% (sample 20 on the apex of relict surface). The value of soil hydraulic conductivity (K) varies from 1.22 (sample 15 on the apex of relict surface) to 13.71 cm/h (sample 11 on the toe of relict surface). Data show that soil texture is coarser in fan apex compared to its toe. This is due to decrease in slope gradient and also to flow diversion, and hence decrease in flow velocity that cause the coarse sediments to deposit in apex and the fine sediments to deposit in the toe of alluvial fan. In spite of the coarser texture soils of apex, the mean values of soil hydraulic conductivity do not have meaningful difference at apex and toe of alluvial fan. Although previous studies have suggested that soil organic carbon in depositional landforms is often higher compared to erosional landforms in upstream areas (Vanden Bygaart et al, 2015; Xiao et al, 2015), results of this study revealed that soil organic carbon is lower at fan toe than fan apex. The lower value of organic carbon in alluvial fan toe can be attributed to the higher moisture and hence increased microbial activity, facilitating soil organic carbon decomposition and consequently its loss (Mohseni et al, 2019). Results demonstrate that channels formed on the relict and old surfaces have remarkably coarser soils compared to interfluves. The soil texture is also coarser in swales than bars of young surface. The mean value of Ph is higher at toe than apex implying that soils of fan toe is more alkaline than its apex. The more alkaline soils of alluvial fan toe can be attributed to the finer textured soils and hence their lower leching. The higher value of soil organic carbon in channels compared to the interfluves of old and relict surfaces can be attributed to the denser vegetation of channels. Results of ANOVA test show that the means of soil hydraulic conductivity do not have significant differences in different surfaces (relict, old, and young). The values of soil hydraulic conductivity at the apex and toe of alluvial fan are similar and do not show considerable difference. Evaluation of t-test to compare means of hydraulic conductivity revealed that the means of this parameter in bars and swales of young surface have significant differences, implying the micro-landforms of bars and swales have fundamental impact in the variation of hydraulic conductivity. Based on t-test values, means of soil hydraulic conductivity also have significant differences in the interfluves and channels of relict and old surfaces, showing that the micro-landforms of interfluves and channels have also had strong control in the variation of soil hydraulic conductivity. Evaluation of the relation between parameters (Pearson's correlation coefficient) reveals that there is meaningful negative correlation between Ph and elevation. The soil organic carbon is strongly positively correlated with elevation. The soil hydraulic conductivity has a meaningful positive correlation with sand%, whereas it has meaningful negative correlations with clay% and silt%. Conclusion The study area alluvial fan is located in the in the northwest of Amiriyeh, and is composed of three surfaces of relict, old and young, where morphology and geomorphological processes are different on each surface. Different geomorphological processes and landforms in different surfaces and also in different positions (apex and toe) have resulted in the spatial variation of physicochemical characteristics of soils of alluvial fan. Results imply that soil hydraulic conductivity is lower in the old surface compared to the relict and young surfaces. The lower soil hydraulic conductivity of old surface can be associated with relative stability, weathering and increasing clay% of soils of old surface, resulting in reducing soils permeability and hydraulic conductivity. The values of soil texture and hydraulic conductivity in landforms (interfluves compared to channels, and bars compared to swales) have meaningful statistical differences. This implies the mentioned landforms have fundamental effect in the variation of soil hydraulic conductivity of alluvial fan. Regarding the fact that improved understanding of physicochemical properties of soils has important role in the management and conservation of soil and vegetation, it is suggested that planners and managers consider differences in quantitate properties of soils in different landforms, positions, and surfaces of alluvial fans. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Alluvial fan, interfluve, Soil hydraulic conductivity, Damghan | ||
| مراجع | ||
|
Alavi, M. and Salehi Rad, R., 1993. Geological map of Damghan. Scale: 1:100000. Geological Survey of Iran. Alexander, M., 1986. Micro-scale soil variability along a short moraine ridge at Okstindan, Northern Norway. Geoderma, v. 31, p. 341-360. Arzani, N., 2005. The fluvial megafan of Abarkoh basin (central Iran): an example of flash-flood sedimentation in arid lands. In: Harvey, A., Mather, A.E., Stokes, M. (Eds.), Alluvial Fans: Geomorphology, Sedimentology, Dynamics: Geological Society Special Publication, v. 251, p. 41-60. Arzani, N. and Jones, S.J., 2018. Upstream controls on evolution of dryland alluvial megafans: Quaternary examples from the Kohrud Mountain Range, central Iran. Geological Society, London, Special Publications, v. 440, p. 245-264. Azizi, S.B., Bahrami, S., Khaleghi, S. and Mehrabian, A.R., 2023. Effects of Geomorphology of Alluvial Fans on the Physical and Chemical Changes of the soil of Alluvial Fan in the Southeast of Shah Gheib’s Salt Dome, Larestan. Physical Geography Research, v. 55 (3), p. 55-70 (In Persian). Bahrami, S., 2013. Tectonic controls on the morphometry of alluvial fans around Danehkhoshk anticline, Zagros, Iran. Geomorphology, v. 180-181, p. 217-230. Bahrami, S. and Bahrami, K., 2011. Assessment of geomorphologic techniques for identification of the old and new alluvial fan for the purpose of specifying susceptible areas to flood in four alluvial fans in Folded Zagros. Gegraphy and Development, v. 22, p. 89-106 (In Persian). Bahrami, S., Fatemi Aghda, S.M., Bahrami, K., Motamedi Rad, M. and Poorhashemi, S., 2015. Effects of weathering and lithology on the quality of aggregates in the alluvial fans of Northeast Rivand, Sabzevar, Iran. Geomorphology, v. 241, p. 19-30. Bahrami, S. and Ghahraman, K., 2019. Geomorphological controls on soil fertility of semi-arid alluvial fans: A case study of the Joghatay Mountains, Northeast Iran. Catena, v. 176, p. 145-158. Beaumont, P., 1972. Alluvial fans along the foothills of the Elburz Mountains, Iran, Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, v. 12, p. 251-273. Blainey, J.B. and Pelletier, J.D., 2008. Infiltration on alluvial fans in arid environments: influence of fan morphology. J. Geophys. Res., v. 113, p. 1-18. Blair, T.C. and McPherson, J.G., 1998. Recent debris-flow processes and resultant form and facies of the Dolomite alluvial fan, Owens Valley, California. Journal of Sedimentary Research, v. 68, p. 800-818. Butterworth, R., Wilson, C.J., Herron, N.F., Greene, R.S.B. and Cunningham, R.B., 2000. Geomorphic controls on the physical and hydrologic properties of soils in a valley floor. Earth Surface Process and Landforms, v. 25(11), p. 1161-1179. Crosta, G.B. and Frattini, P., 2004. Controls on modern alluvial fan processes in the central Alps, northern Italy. Earth Surface Processes and Landforms. The Journal of the British Geomorphological Research Group, v. 29(3), p. 267-293. Deng, Y., Yue, X., Liu, S., Chen, Y. and Zhang, D., 2015. Hydraulic conductivity of cement-stabilized marine clay with metakaolin and its correlation with pore size distribution. Engineering Geology, v. 193, p. 146-152. Dickerson, R.P., Bierman, P.R. and Cocks, G., 2015. Alluvial fan surfaces and an age-related stability for cultural resource preservation: Nevada Test and Training Range, Nellis Air Force Base, Nevada, USA. Journal of Archaeological Science: Reports, v. 2, p. 551-568. Farpour, M.H., Eghbal, M.K. and Khademi, H., 2003. Genesis and Micromorphology of Saline and Gypsiferous Aridisols on Different Geomorphic Surfaces in Nough Area, Rafsanjan. Journal of Water and Soil Science, v. 7(3), p. 71-93 (In Persian). Field, J.J., 1992. An evaluation of alluvial fan agriculture. In: Fish, S.K., Fish, P.R. and Madsen, J.H. (Eds.), The Marana Community in the Hohokam World, v. 56, p. 53-63. Field, J.J., 1994. Surficial processes, channel change, and geological methods of flood- hazard assessment on fluvially dominated alluvial fans in Arizona. Ph.D thesis, University of Arizona, 258 p. Fookes, P.G., Lee, E.M. and Griffiths, J.S., 2007. Engineering Geomorphology, Theory and Practice, Taylor and Francis Group, CRC Press, Scotland, 281 p. Ghahraman, K. and Nagy, B., 2024. Tectonic controls on the morphometry of alluvial fans in an arid region, 542 northeast Iran. Physical Geography, v. 45(5), p. 581-604. Goswami, P.K., 2018. Controls of basin margin tectonics on the morphology of alluvial fans in the western Ganga foreland basin's piedmont zone, India, Geological Journal, v. 53(5), p. 1840-1853. Govindasamy, P. and M.R. and Taha, M.R., 2016. IOP Conf. Ser.: Mater. Materials Science and Engineering, 136 p. DOI: 10.1088/1757-899X/136/1/012031. Hill, R.B., 1993. Soil Landform Relationship on Bullock Creek Fan North Canterbury, Master of Applied Science Thesis. Lincoln University. Houston, J., 2002. Groundwater recharge through an alluvial fan in the Atacama Desert, northern Chile: mechanisms, magnitudes and causes. Hydrological Processes, v. 16, p. 3019-3035. Imeni, S., Sadough, H., Bahrami, S., Mehrabian, A. and Nosrati, K., 2021. Geomorphological controls on vegetation changes: a case study of alluvial fans in southwest of Miami City, Northeastern Iran, Arabian Journal of Geosciences, v. 14, 349 p. Jenny, H., 1941. Factors of Soil Formation. McGraw-Hill, New York, N.Y., 281 p. Kroetsch, D. and Wang, C., 2008. Particle size distribution. In: Carter MR, Gregorich EG (eds) Soil sampling and methods of analysis, 2nd edition. CRC Press, Boca Raton, p. 713-725. Lee, D.H., 2005. Comparing the inverse parameter estimation approach with pedo-transfer function method for estimating soil hydraulic conductivity, Geosciences Journal, v. 9(3), p. 269-276. Maghsudi, M. and Mohammadnejad Arooq, V., 2013. Geomorphology of alluvial fans. University of Tehran Press, 2nd edition (In Persian). Maghsoudi, M., Simpson, I.A., Kourampas, N. and Fazeli Nashli, H., 2014. Archaeological sediments from settlement mounds of the Sagzabad Cluster, central Iran: human induced deposition on an arid alluvial plain. Quaternary International, v. 324, p. 67-83. McCraw, J.D., 1968. The soil pattern of some New Zealand alluvial fans. In: Transactions of the 9th International Congress of Soil Science, Adelaide, v. 4. p. 631-640. Mohseni, N., Mohseni, A., Karimi, A. and Shabani, F., 2019. Impact of geomorphic disturbance on spatial variability of soil CO2 flux within a depositional landform. Land Degradation & Development, v. 30, p. 1699-1710. Norton, J.B., Sandor, J.A., White, S.C. and Laahty, V., 2007. Organic matter transformations through arroyos and alluvial fan soils within a native American agroecosystem, Soil Sci. Soc. Am. J., v. 71(3), p. 829-835. Özpolat, E., Yıldırım, C., Görüm, T., Gosse, J.C., Sahiner, E., Sarıkaya, M.A. and Owen, L.A., 2022. Three-dimensional control of alluvial fans by rock uplift in an extensional regime: Aydın Range, Aegean extensional province. Sci. Rep., v. 12, 15306. https://doi.org/10.1038/s41598-022-19795-0. Parker, K.C., 1995. Effects of complex geomorphic history on soil and vegetation patterns on arid alluvial fans. Journal of Arid Environment, v. 30, p. 19-39. https://doi.org/10.1016/S0140-1963(95)80036-0. Peng, Z., Yu, X. and Li, S., 2024. Aggradation and reworking of an alluvial fan in response to climate changes on the south bank of Lake Qinghai, NE Tibetan Plateau, Journal of Asian Earth Sciences, v. 264, 106073. Rahaman, S., 2016. The formation and morphological characteristics of alluvial fans deposit in the Rangpo basin Sikkim. European Journal of Geography, v. 7, p. 86-98. Rahman, M.R., Shi, Z.H. and Chongf, C., 2009. Soil erosion hazard evaluation: an integrated use of remote sensing, GIS and statistical approaches with biophysical parameters towards management strategies. Ecol. Modell., v. 220, p. 1724-1734. Saxton, K.E., Rawls, W.J., Romberger, J.S. and Papendick, R.I., 1986. Estimating generalized soil-water characteristics from texture. Soil Sci. Soc. Am. J., v. 50, p. 1031-1036. Tao, F., Huang, Y., Hungate, B.A. et al, 2023. Microbial carbon use efficiency promotes global soil carbon storage. Nature, v. 618, p. 981-985. Vanden Bygaart, A.J., Gregorich, E.G. and Helgason, B.L., 2015. Cropland C erosion and burial: Is buried soil organic matter biodegradable? Geoderma, v. 239, p. 240-249. Vereecken, H., Maes, J. and Feyen, J., 1990. Estimating unsaturated hydraulic conductivity from easily measured soil properties, Soil Science, v. 149, p. 1-12. Walkley, A. and Black, I.A., 1934. An examination of the Degtjareff method for determining soil organic matter, and a proposed modification of the chromic acid titration method. Soil Science, v. 37, p. 29-38. Waters, M.R. and Field, J.J., 1986. Geomorphic analysis of Hohokam settlement patterns on alluvial fans along the western flank of the Tortolita Mountains, Arizona, Geoarchaeology, v. 1(4), p. 329-345. Wieder, W.R., Bonan, G.B. and Allison, S.D., 2013. Global soil carbon projections are improved by modelling microbial processes, Nature Climate Change, v. 3, p. 909-912. Weissman, G.S., Mount, J.E. and Fogg, G.E., 2002. Glacially driven cycles in accumulation space and sequence stratigraphy of a stream-dominated alluvial fan, San Joaquin Valley, California, U.S.A. Journal of Sedimentary Research, v. 72, p. 270-281. White, K. and Walden, J., 1997. The rate of iron oxide enrichment in arid zone alluvial fan soils, Tunisian southern atlas, measured by mineral magnetic techniques, Catena, v. 30(2-3), p. 215-227. Winfield, K.A., Nimmo, J.R., Izbicki, J.A. and Martin, P.M., 2006. Resolving structural influences on water‐retention properties of alluvial deposits. Vadose Zone Journal, v. 5(2), p. 706-719. Xiao, H., Li, Z., Chang, X., Huang, B., Nie, X., Liu, C., Liu, L., Wang, D. and Jiang, J., 2018. The mineralization and sequestration of organic carbon in relation to agricultural soil erosion, Geoderma, v. 329, p. 73-81. Young, M.H., McDonald, E.V., Caldwell, T.G., Benner, S.G. and Meadows, D.G., 2004. Hydraulic properties of a desert soil chronosequence in the Mojave Desert, USA. Vadose Zone Journal, v. 3(3), p. 956-963. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 378 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 359 |
||