سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه شهید بهشتی

سجادی, ژیلا, فنی, زهره, سامی, ابراهیم. (1391). تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده (مطالعه موردی: شهر مراغه). , 3(3), 85-103.
ژیلا سجادی; زهره فنی; ابراهیم سامی. "تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده (مطالعه موردی: شهر مراغه)". , 3, 3, 1391, 85-103.
سجادی, ژیلا, فنی, زهره, سامی, ابراهیم. (1391). 'تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده (مطالعه موردی: شهر مراغه)', , 3(3), pp. 85-103.
سجادی, ژیلا, فنی, زهره, سامی, ابراهیم. تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده (مطالعه موردی: شهر مراغه). , 1391; 3(3): 85-103.

تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده (مطالعه موردی: شهر مراغه)

پژوهشهای دانش زمین
مقاله 4، دوره 3، شماره 3 - شماره پیاپی 11، 1391، صفحه 85-103    اصل مقاله (705.49 K)
نوع مقاله: مروری
نویسندگان
ژیلا سجادی1؛ زهره فنی1؛ ابراهیم سامی* 2
1دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی
2دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
برنامه­ریزی کاربری اراضی هسته اصلی نظام برنامه­ریزی شهری است و هدف از آن پیشنهاد توزیع و ترکیب مناسب کاربریها و فعالیّت­های شهری است. نیل به این هدف نیازمند درک چگونگی تخصیص فضا میان کاربریها و نحوۀ آرایش فضایی آنها در وضع موجود است که با روشهای تحلیل کمی و کیفی کاربریها میسر می­شود.محله هفت از ناحیه یک شهر مراغه یکی از محلات فرسوده شهری است که کاربری اراضی در سطح محلّه از نظر شاخص­های کمی و کیفی (سرانه­ها، همجواری و سازگاری) هماهنگی چندانی با استانداردهای شهرسازی ندارد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی است و در آن با استفاده از شاخص­های استاندارد سرانه­ها، روش نزدیکترین مجاورت (RN) و ماتریس سازگاری به تحلیل کمی و کیفی کاربری­ها می­پردازد.یافته­های تحقیق بیانگر کمبود سرانه کاربریهای خدماتی – رفاهی، مازاد بیش از حد کاربریهای تجاری، بی نظمی در الگوی توزیع کاربریها و وجود ناسازگاری میان آنها در سطح محله است. لذا در این محله از شهر مراغه باید با بالا بردن سرانه کاربریهای خدماتی-رفاهی، توزیع مناسب آنها در سطح محله و حذف کاربریهای ناسازگار به ارتقاء سطح زندگی محله کمک کرد 
کلیدواژه‌ها
کاربری اراضی شهری؛ استاندارد سرانه‌ها؛ روش نزدیکترین مجاورت؛ ماتریس سازگاری؛ بافت فرسوده
مراجع
  1. -پورمحمدی، م. ر.، 1388. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، چاپ پنجم، تهران ، انتشارات سمت، 354 ص.
  2. -حسینی، ع.، 1375. استانداردهای حداقل کاربری اراضی در طرح های شهری ایران، انتشارات سمت، 354 ص.
  3. -رضویان ، م.، 1381. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، تهران ، انتشارات منشی، چاپ اول، 354 ص.
  4. -سعیدنیا، ا.، 1382. کتاب سبز، جلد دوم، کاربری زمین شهری، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، چاپ دوم، 354 ص.
  5. -شیعه، ا.، 1383. مقدمه ای بر مبانی برنامه ریزی شهری، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، چاپ چهاردهم، 354 ص.
  6. -علی اکبری، ا.، و عمادالدین، ع.، 1390. ارزیابی کمی و کیفی کاربریهای شهری با تاکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری (مطالعه موردی: ناحیه یک گرگان)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 79،ص 172-157.
  7. -مشکینی، ا.، احدنژاد، م.، و توکلی، ا.، 1386. ارزیابی توزیع کاربریها در بافت قدیم و جدید شهر زنجان با استفاده از GIS، اولین همایش بافت های فرسوده شهری، چشم انداز توسعه پایدار، ارزش ها و چالش ها.
  8. -وزین، غ.، 1384. ساماندهی شهری، تکنیک شهرسازی، مباحثی در زمینه برنامه ریزی و طراحی شهری، انتشارات درخشش، 354 ص.
  10. - Douglas, W., 2003. City : Urbanism and its End, Yale University Publications, 254 p.
  11. - Grant, J., 2004. Encouraging Mixed Use In Practice, International Planning Symposium, 254 p.
  12. - Hall, P., 2005. Urban and Regional Planning, 4th Eds., Taylor and Francis, Routledge, 254 p.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 4,229
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,303