ویژگی های روان سنجی مقیاس امید اسنایدر | ||
| فصلنامه روان‌شناسی کاربردی | ||
| مقاله 7، دوره 5، شماره 4، بهمن 1390 اصل مقاله (234.19 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله مروری | ||
| نویسندگان | ||
| زهرh کرمانی* ؛ محمد کریم خداپناهی؛ محمود حیدری | ||
| داﻧﺸﮕﺎه شهید بهشتی | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش تعیین ویژگی های روان سنجی مقیاس امید اسنایدر بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمام دانشجویان مقطع کارشناسی 1388- 1387 دانشگاه شهید بهشتی به تعداد 6970 نفر بود. با توجه به حداقل نمونه مورد نیاز جهت تحلیل عاملی که 250 نفر است 371 نفر 276 زن و 95 مرد به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس های امید اسنایدر (1991)، حمایت اجتماعی ادارک شده زیمت (1988)، هدف در زندگی کرامباخ و ماهولیک (1964) و افکار خودکشی محمدی فر، بشارت و حبیبی (1384) پاسخ دادند. داده ها با استفاده نرم افزار تحلیل معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: بررسی روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مقیاس دارای ساختاری دو عاملی شامل تفکر عامل و مسیرها است. بررسی روایی همزمان با محاسبه ی همبستگی این مقیاس با مقیاس افکار خودکشی، حمایت اجتماعی ادراک شده و معنا بیانگر رابطه منفی بین نمرات مقیاس امید با نمرات مقیاس افکار خودکشی و رابطه مثبت با نمرات مقیاس های حمایت اجتماعی ادراک شده و معنا در زندگی بود. ضریب اعتبار این مقیاس با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 86/0 و از طریق بازآزمایی 81/0 به دست آمد. نتیجه گیری: مقیاس امید اسنایدر برای جمعیت ایرانی از اعتبار و روایی خوبی برخوردار و در سنجش های روان شناختی کشور ایران قابل استفاده است و از آن می توان به عنوان ابزاری معتبر و مناسب در محیط های بالینی و آموزشی به منظور ارزیابی افراد و تهیه برنامه های درمانی و پیشگیرانه سود جست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اعتباریابی؛ تحلیل عاملی؛ رواسازی؛ روان سنجی؛ مقیاس امید اسنایدر | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 13,029 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 8,906 |
||