خاستگاه زمین ساختی ماسهسنگ های سازند بایندور (نئوپروتروزوئیک پسین) در برش چپقلو، شمالغرب ایران | ||
پژوهشهای دانش زمین | ||
مقاله 4، دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 30، 1396، صفحه 49-61 اصل مقاله (1.78 M) | ||
نوع مقاله: علمی -پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
نجمه اعتمادسعید* 1؛ محبوبه حسینی برزی2 | ||
1دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان (IASBS) | ||
2دانشگاه شهید بهشتی تهران | ||
چکیده | ||
جایگاه زمین ساختی ایران طی نئوپروتروزوئیک پسین به خوبی شناخته شده نیست و پیشنهاداتی از حاشیه غیرفعال (ایران بهعنوان بخشی از پلاتفرم آفرو-عربی) تا حاشیه فعال (ایران بهعنوان بخشی از زمینهای پیرامونی گندوانا) وجود دارد. خاستگاه زمین ساختی سازند بایندور که طی این زمان نهشته شده است، میتواند اطلاعات ارزشمندی از تکامل زمین ساختی ایران طی نئوپروتروزوئیک پسین را فراهم کند. سازند بایندور در برش چپقلو بهطور غالب از سنگهای سیلیسی آواری ارغوانی تیره تا قرمز رنگ، بیشتر گلسنگ و به میزان کمتر ماسهسنگ و سنگهای کربناته، تشکیل شده است (m400~). ماسهسنگ ها حاوی مقادیر فراوانی کوارتز، فلدسپار و قطعات سنگی ولکانیکی (اغلب آندزیتی و ریولیتی) هستند و ترکیب Q44F30RF26 (لیتیک آرکوز تا آرکوزیک لیتارنایت)، Qt47F30L23 و Qm37F30Lt33 دارند. این دادهها به روشنی نشان میدهد که ماسهسنگ های سازند بایندور از منشا کمان ماگمایی با ترکیب سنگهای ولکانیکی فلسیک/حدواسط و سنگهای نفوذی گرانودیوریتی رخنمون یافته، منشا گرفتهاند. بلوغ نیافتگی بافتی و ترکیبی رسوبات سازند بایندور در کنار شکل نسبتا زاویهدار تا زاویهدار دانههای ناپایدار همانند قطعات سنگی ولکانیکی، نشان دهنده منشا گرفتن محلی از سنگهای رخنمون یافته اطراف (منشاهای نزدیک) و نهشت در یک حاشیه قارهای فعال است. این نتایج شواهد جدیدی از نقش فرورانش در این دوره زمانی در ایران، بهعنوان بخشی از زمینهای پیرامونی گندوانا را فراهم میکنند. | ||
کلیدواژهها | ||
چپقلو؛ خاستگاه زمین ساختی؛ سازند بایندور؛ کمان ماگمایی؛ نئوپروتروزوئیک پسین | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Tectonic provenance of the Bayandor sandstones (late Neoproterozoic) in the Chopoghlu section, Northwest Iran | ||
چکیده [English] | ||
The tectonic setting of Iran during late Neoproterozoic time is not fully understood, with proposals ranging from passive margin (Iran as a part of Afro-Arabian platform) to active margin (Iran as a part of Peri-Gondwanan terranes). Tectonic provenance of Bayandor Formation, which is deposited during this time, can provide constraints on late Neoproterozoic tectonic evolution of Iran. The Bayandor Formation in the Chopoghlu section is mainly composed of dark purple to red siliciclastics, mainly mudrocks and minor sandstones (~400m). The sandstones contain abundant quartz, volcanic lithic fragments (mainly andesite and rhyolite), and feldspars and have an average composition of Q44F30RF26 (lithic arkose to arkosic litharenite), Qt47F30L23 and Qm37F30Lt33. The data presented here clearly indicate that the Bayandor sandstones were derived from magmatic arc sources dominated by relatively felsic/intermediate volcanic rocks and unroofed granodiorite intrusives. Textural and compositional immaturity of Bayandor sediments, along with sub-angular to angular shapes of labile grains such as volcanic rock fragments, suggest local derivation from surrounding exposed basement (proximal sources), and deposition on an active continental margin. These results provide new constraints on subduction scenario during this time interval in Iran, as a part of the Peri-Gondwanan terranes. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Chopoghlu- Tectonic provenance- Bayandor Formation- Magmatic arc- late Neoproterozoic | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,708 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,982 |