مقایسه اثربخشی مداخله متمرکز بر هیجان به شیوه زوجی و فردی بر کاهش درماندگی رابطه زوجین دارای فرزند با بیماری مزمن | ||
خانواده پژوهی | ||
مقاله 3، دوره 3، شماره 3، اسفند 1386 اصل مقاله (1.15 M) | ||
نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
رؤیا رسولی* 1؛ احمد اعتمادی2؛ عبدالله شفیع آبادی2؛ علی دلاور2 | ||
1دانشگاه یزد | ||
2دانشگاه علامه طباطبائی | ||
چکیده | ||
این پژوهش به منظور بررسی میزان اثربخشی مداخله متمرکز بر هیجان (به شیوه زوجی و فردی) بر کاهش درماندگی رابطه زوجهای دارای فرزند با بیماری مزمن انجام شد. نمونه شامل 60 نفر است (36 زن و 24 شوهر) که با اجرای آزمون (DAS) انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. سپس مداخله متمرکز بر هیجان به شیوه زوجی و به شیوه فردی در مورد گروههای آزمایش اجرا شد. برای آزمون فرضیههای پـژوهش از روشهای آماری تحلیل واریانس، تعقیبی شفه و t مستقل در سطح 01/0 و 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد درمان به صورت معناداری اثربخش بود و توانست درماندگی رابطه را در زنان و شوهران به شیوه فردی و نیز به شیوه زوجی کاهش دهد. همچنین این درمان توانست رضامندی، همبستگی، توافق و ابراز محبت زناشویی را در زنان و شوهران به شیوه فردی و نیز به شیوه زوجی افزایش دهد. بهعلاوه اثر بخشی درمان با اجرای فردی (فقط زن) و با اجرای زوجی (زن و شوهر) تفاوت معناداری نداشت و در هر دو شیوه به یک میزان اثربخش بود. | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,618 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,800 |