تأثیر تمرینات استقامتی و مکمل آهن بر برخی از نشانگرهای تنفس سلولی در موشهای صحرایی نر | ||
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی | ||
مقاله 2، دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 21، فروردین 1397، صفحه 13-28 اصل مقاله (2.31 M) | ||
نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.48308/joeppa.2018.98909 | ||
نویسندگان | ||
محمد علی سماواتی شریف* 1؛ علی اصغر رواسی* 2؛ محمدرضا کردی2؛ باقر مینایی3؛ حجت اله سیاوشی4 | ||
1دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
2دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ایران | ||
3دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران | ||
4پژوهشکده طب ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران | ||
چکیده | ||
هدف: آهن، نقش مهمی در انتقال اکسیژن، آنزیمهای زنجیره تنفسی میتوکندریایی، و فسفوریالسیون اکسایشی دارد؛ بنابراین کاهش آهن میتواند تأثیر منفی بر عملکرد اکسایشی ورزشکاران بگذارد. هدف این پژوهش، بررسی اثرات برنامههای ورزشی استقامتی و مکمل آهن بر برخی از نشانگرهای تنفس سلولی در موشهای صحرایی نر است. روشها: چهل سر موش صحرایی نر ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. گروه تجربی I برنامه ورزشی استقامتی را به مدت 12 هفته روی نوارگردان انجام میدادند )با شدت 32 متر در دقیقه، 60 دقیقه در هر جلسه و 5 جلسه در هفته( )T .)گروه تجربی II با همان برنامه، روزانه 800 میکروگرم مکمل آهن )سولفات فرو( دریافت میکردند )Ti .)گروه کنترل C بدون تمرین بودند )S )و گروه تجربی III بدون تمرین اما روزانه 800 میکروگرم مکمل آهن دریافت میکردند )Si .)پس از 12 هفته نمونههای خونی و بافت عضالنی بررسی شدند. دادهها توسط تحلیل واریانس یکسویه و کروسکال-والیس تحلیل شدند )05/0>P .) نتایج: غلظت فریتین خون تنها در گروه تجربی I و وزن مطلق عضله نعلی و غلظت سیتوکروم اکسیداز تنها در گروه تجربی II نسبت به دیگر گروهها معنادار بود )05/0>p .)همچنین، هایپرتروفی عضالنی، چگالی شبکه مویرگی، و چگالی میتوکندریایی گروههای تجربی I و II با گروه کنترل و گروه تجربی III تفاوت معناداری داشتند )05/0>p)؛ اما این اختالفها در بین هر دو گروههای تجربی I و II معنادار نبودند. با وجود این، تودهی بدنی، وزن نسبی عضله نعلی و اکسیژن مصرفی بیشینه موشهای گروه تجربی تفاوت معناداری هم با گروه کنترل و هم در بین گروههای تجربی با یکدیگر داشتند )05/0>p .) نتیجهگیری: به نظر میرسد که مصرف مکمل آهن همراه با ورزش ممکن است موجب بهبود برخی از شاخصهای تنفس سلولی، هایپرتروفی، و ظرفیت هوازی شود؛ درصورتی که، این بهبودها در شرایط بیتمرینی احتماالً بهوجود نمیآیند. | ||
کلیدواژهها | ||
عضله نعلی )سولئوس(؛ سیتوکروم اکسیداز؛ فریتین؛ ظرفیت هوازی؛ میوگلوبین؛ میتوکندری | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The effect of endurance training and iron supplementation on some cellular respiration factors in rats | ||
نویسندگان [English] | ||
Mohammad Ali Samavati Shari1؛ Aliasghar Ravasi2؛ Mohammad Reza Kordi2؛ Bagher Minaie3؛ Siavoshy Hojjatollah4 | ||
1Faculty of Sport Sciences, University of Bu-Ali Sina, Hamedan, Iran | ||
2Faculty of Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
33 Medical histologist traditional medicine tehran university medical science,Tehran, Iran | ||
4Department of Exercise Physiology, Sports Medicine Research Center, Sport Sciences Research Institute, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Purpose: Iron plays an important role in oxygen transfer, mitochondrial respiratory chain enzymes, and oxidative phosphorylation; therefore, the reduction of iron can have a negative effect on the oxidative performance of athletes. The aim of study was investigate the effect of endurance exercise programs and iron supplementation on some cellular respiration factors in rats. Methods: Forty male wistar-rats were divided into four groups. experimental Group I, do endurance exercise programs on treadmill in during 12 weeks (intensity 32 m.min-1, 60 minutes in every session, and 5 sessions in a week) (T). Experimental group II do same exercise program, but intake daily 800 micrograms iron supplementary (Ferrous-Sulphate) (Ti). The control group C was without exercise (sedentary) (S), and experimental group III, did not do any exercise, but received an 800 microgram daily iron supplement (Si). After 12 weeks, their blood and muscle tissue samples were analyses. Data were analyzed using one wayANOVA and Kruskal-Wallis Test (P<0.05). Results: Blood ferritin concentration only in the experimental group I and absolute weight of soleus muscle and cytochrome C oxidase only in the experimental group II than other groups was statistically significant (p<0.05). Also, muscle hypertrophy, capillary density, and mitochondrial density in the experimental groups I and II compared with the control group and experimental group III were significantly different (p<0.05); But, this differences between both experimental groups I and II were not significant. Despite, body mass, relative weight of soleus muscle, and maximum oxygen consumption in the Experimental groups compared with the control group were significantly different and these differences between the experimental groups also were significant (p<0.05). Conclusions: It seems that iron supplementations combined with exercises maybe improve some markers of cellular respiration, hypertrophy, and aerobic capacity; Despite, these improvements probably do not occur in detraining. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Soleus Muscle, Cytochrome oxidase, Ferritin, Aerobic capacity, Myoglobin, Mitochondria | ||
مراجع | ||
1. Mahan LK, Raymond JL, Escott–stump S. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,847 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,137 |