واکاوی مفهوم «کازموپسیس» با رویکرد پیرونیستی در رمان پایان راه اثر جان بارت | ||
نقد زبان و ادبیات خارجی | ||
مقاله 2، دوره 17، شماره 24، شهریور 1399، صفحه 15-38 اصل مقاله (547.13 K) | ||
نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.29252/clls.17.24.15 | ||
نویسندگان | ||
جلال سخنور* 1؛ زهرا بردباری2؛ سیدوحید ابطحی3 | ||
1استاد گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید بهشتی | ||
2استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن | ||
3دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران | ||
چکیده | ||
جان بارت را میتوان احیا گر فلسفه پیرونیسم در حیطه ادبیات پسامدرن آمریکا در قرن بیستم دانست. او با خلق شخصیتهای پیرونیستی به انتقاد از نظام ارزشی در آمریکا پرداخته و اساسا زندگی بی مایه و پوچ انسان را در قرن بیستم دست مایه اثر خویش قرار می دهد. پایان راه نمونه ای است موفق از استحاله مفهوم قهرمان به ضد قهرمان که در آن شخصیتها در جدال با واقعیات شکننده زندگی از نوعی اختلال روانی بنام «کازموپسیس» رنج می برند. دسیدوفوبیا یا ترس از تصمیم گیری که ناشی از تغییر جهانبینی این افراد است موجب شده آنها به نوعی جعل هویت تحت عنوان «اسطوره درمانی» پناه ببرند. از دیگر سو توصیف بارت از سرگشتگی چنین انسانی منطبق با تعریف عقلانیت در فلسفه پیرونیسم است. از اینرو، پرسش اصلی تحقیق اینگونه تبیین می شود که اندیشه بارت با وجود همسو بودن با پسامدرنیسم ادبی و گرایشهای فلسفۀ جدید که از سوی دکارت و هیوم مطرح شد در حقیقت تجسمی است از شکاکیت پیرونیستی که در اعصار و قرون مختلف به صور گوناگون جلوه گر شده و شکلی تکاملی به خود گرفته است. نویسندگان ضمن بررسی ریشه های تاریخی تردیدگرایی و سیر تحول آن تا پیداش فلسفه پسامدرن برآنند تا دغدغه های بارت را نیز در باب بحران هویت و اصالت معنی تشریح نمایند. این پژوهش با تمرکز بر رمان پایان راه در نهایت نشان می دهد که بارت بشر را بگونه ای تصویرسازی می کند که در تصمیمات خویش بیشتر از آنکه تابع دلایل عقلی باشد از عواطف و احساسات پیروی کرده و عقلانیت او نیز در عمل راه به جایی نمی برد. | ||
کلیدواژهها | ||
اسطوره درمانی؛ بارت؛ پیرونیسم؛ تردیدگرایی؛ هویت؛ کازموپسیس | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Examining the Concept of “Cosmopsis,” through a Pyrrhonist Approach in The End of the Road by John Barth | ||
نویسندگان [English] | ||
Bahman Zarrinjooee2؛ Seyed Vahid Abtahi3؛ | ||
2Assistant Professor of English Department, Islamic Azad University, Borujerd | ||
3Science and Research Branch, Islamic Azad University | ||
چکیده [English] | ||
John Barth, among postmodern American novelists, is apt to be called the reviver of Pyrrhonist tradition in the Twentieth century. In his creation of Pyrrhonist characters, he criticizes the American value system and the empty life of contemporary man in a broad sense. The End of the Road, Barth’s second novel is a successful example in which the marry traits of a protagonist give their place to the mean qualities of an antagonist. In the novel, the anti-hero characters suffering from a mental paralysis under the title “Cosmopsis” resort to “Mythotherapy” which means nothing but a distortion of identity. Among the consequences of this treatment are, of course, “Decidophobia” and “hyperbolic Cartesian doubt.” Interestingly, Barth’s description for the irrationality of such a man corresponds to the definition of rationality in Pyrrhonism. On this basis, the main question of the research arises from the fact that Barth’s views are an embodiment of those historical thoughts regarded as Pyrrhonist skepticism, which have been developed through ages by different forms. Apart from the historical impressions on the formation of modern skeptical philosophy which was flourished first by Cartesian doubt and developed by Hume’s empiricism the research also examines Barth’s postmodern-skeptical cosmology which derives from his obsession with identity and meaning. The overall point inferred by the researchers is that how Barth in The End of the Road indicates human decisions rely most on “emotions” rather than “reason” and that the rationality of man take him nowhere but in itself. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Barth, Cosmopsis, identity, Mythotherapy, Pyrrhonism, Skepticism | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 33,317 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,975 |