تأثیر آموزش مثبت‌نگری گروهی بر کفایت اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه

مشهدی, ریحانه; عرب, علی; جناآبادی, حسین

doi:10.52547/apsy.2021.223217.1110

	تأثیر آموزش مثبت‌نگری گروهی بر کفایت اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه
فصلنامه روان‌شناسی کاربردی
مقاله 6، دوره 16، شماره 1 - شماره پیاپی 61، 1401، صفحه 134-113 اصل مقاله (1.22 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.52547/apsy.2021.223217.1110
نویسندگان
ریحانه مشهدی¹؛ علی عرب^* ²؛ حسین جناآبادی³
¹دانشجوی دکترای روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
²استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
³استاد، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ اثربخشی آموزش مثبت‌نگری گروهی بر کفایت اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی در دانش‌آموزان دختر صورت گرفت. روش: روش تحقیق شبه تجربی با طرح پیشآزمون- پس‌آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطۀ دوم دبیرستان‌های دولتی و نمونه دولتی شهر زاهدان بود از میان آن‌ها 45 نفر به مطالعه وارد شدند بودند، که از طریق روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مقیاس کفایت اجتماعی فلنر و همکاران (1990) و پرسشنامۀ تاب‌آوری تحصیلی ساموئلز (2004) استفاده شد. گروه آزمایش آموزش مثبت‌نگری در طی 8 هفته متوالی در دو ماه دریافت کردند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد، داده‌ها توسط نرم افزار اس‌پی‌اس‌اس از طریق آزمون اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شده‌اند. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که آموزش مثبت‌نگری گروهی در کفایت اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی تأثیر معنی‌داری داشته‌اند، و میانگین نمرۀ مهارت‌های شناختی و آمایه‌های انگیزشی گروه آزمایشی مثبت‌نگر تفاوت معناداری (05/0>p) گزارش شده است و همچنین مداخلۀ مثبتنگر در افزایش نمرۀ کلی تابآوری تحصیلی و خرده مقیاس‌های مهارت‌های ارتباطی، جهت‌گیری آینده و مسئله محوری اثربخشی موثری داشته است. نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که آموزش مثبت‌نگری گروهی در کفایت اجتماعی و تاب‌آوری نوجوانان دختر و کارآمدی تحصیلی آنها تاثیر چشمگیری می‌تواند داشته باشد.
کلیدواژه‌ها
آموزش مثبت‌نگری گروهی؛ کفایت اجتماعی؛ تاب‌آوری تحصیلی؛ دانش‌آموزان دختر
عنوان مقاله [English]
The Effect of Group Positivity Training Method on Social Adequacy and Academic Resilience of Girl High School Student
نویسندگان [English]
Reihaneh Mashhadi¹؛ ali arab²؛ Hosein jenaabadi³
¹PhD student in Educational Psychology, Zahedan Branch Islamic Azad University, Zahedan, Iran.
²Assistant Professor, Department of Psychology, Sistan University of sistan and Baluchestan University, Zahedan, Iran.
³Professor of Psychology University of sistan and baluchestan University, Zahedan, Iran.
چکیده [English]
Aim: This study aimed to compared the effectiveness of group positivity training on social adequacy and academic resilience in female students. Method: The research method was quasi-experimental with pre-test-post-test design and one-month follow-up with the control group. The statistical population included all female high school students in public high schools and the public sample in Zahedan. 45 of them were enrolled in the study. They were selected through multi-stage random cluster sampling and divided into experimental and control groups. 15 people each) were replaced. Flanner et al.'s (1990) Social Adequacy Scale and the Samuels (2004) Academic Equality Questionnaire were used to collect data. The experimental group received positivity training for 8 consecutive weeks in two months and the control group did not receive any intervention. The data were analyzed by SPSS software through repeated measures test. Results: The results of analysis of variance of repeated measures showed that group positivity training had a significant effect on social adequacy and academic resilience, and the mean score of cognitive skills and motivational motivations of the positive experimental group were significantly different (p<0.05) has been reported and also positive intervention has been effective in increasing the overall score of academic resilience and subscales of communication skills, future orientation and problem orientation. Conclusion: Therefore, it can be concluded that group positivity training can have a significant effect on social adequacy and resilience of female adolescents and their academic effectiveness.
کلیدواژه‌ها [English]
Training group positivity, social adequacy, academic resilience, girl Students

مراجع
Anish, K.R., & Divya, G.S., & Skaria, S.M. (2014). Social Competence Model for Adolescents: Reflections from an Intervention Study. Artha Journal of Social Sciences, 13(2), 1-19. Durlak, J.A., Weissberg R.P., Dymnicki, A.B., Taylor, R.D., & Schellinger, K.B. (2011). The Impact of Enhancing Student´s Social and Emotional Learning: A Meta-Analysis of School-Based-Universal Interventions. Child Development, 82 (1), 405-432. Eachus, P. (2014). Community Resilience: Is it greater than the sum of the parts of individual resilience? Procedia Economics and Finance, 18, 345-351. Gräbel, B.F. (2017). The relationship between wellbeing and academic achievement: A systematic review. Masther´s Thesis in Social Sciences, University of Twente. Hamidi F, Otaghi M, Paz FM. (2020). Effectiveness of Positive Thinking Training on Self-Assertiveness of Teenage Girls. Women. Health. Bull. 7(1):11-17. Kazemi N, Mousavi S.V, Rasoulzadeh V, Mohammadi S.T, Mohammadi S.R. (2020). The Effects of Positive Thinking Training on Psychological Hardiness and Social Competence of Students. J Child Ment Health. 6 (4) :194-206. Mendle, J., & Beltz, A.M., & Carter, R., & Dorn, L.D. (2019). Understanding Puberty and Its Measurement: Ideas for Research in a New Generation. Journal of Research on Adolescence, 29(1), 82-95. Mirza, M.S., & Arif, M.I. (2018). Fostering Academic Resilience of Students at Risk of Failure at Secondary School Level. Journal of Behavioural Sciences, 28(1), 33-50. Nebbergall, A.J. (2007). Assessment of Social Competence and Problem Behavior: The Psychometric Properties of a Social Competency Rating Form. A Dissertation for the degree Master of ARTS, University of Maryland, College Park. Orpinas, P. (2010). Social Competence. The Corsini Encyclopedia of Psychology and Behavioral Science, 4(4), 1623-1625. Pakarinen, E., & Salminen, J., & Lerkkanen, M.K., & Suchodoletz, A.V. (2018). Reciprocal Associations Between Social Competence and Language and Pre-Literacy Skills in Preschool. Journal of Early Childhood Education Research, 7(2), 207-234. Rai, D., & Khanal, Y.K. (2017). Emotional Intelligence and Emotional Maturity and their relationship with Academic Achievement of College Students in Sikkim. International Journal of Education and Psychological Research, 6(2), 1-5. Raj, R., & Vijayalaxmi, A.H.M. (2017). Influence of intervention program to foster academic resilience among adolescents. International Journal of Home Science, 3(3), 86 89. Santos, R.S. (2012). Why Resilience? A Review of Literature of Resilience and Implications for Further Educational Research. Sociology. Southwick, S.M., & Bonanno, G.A., & Masten, A.S., & Panter-Brick, C., & Yehuda, R. (2014). Resilience definitions, theory, and challenges: interdisciplinary perspectives. European Journal of Psychotraumatology, 5, 25338. Veríssimo, L., & de Lemos, M.S., & Lopes, J., & Rodrigues, P. (2010). The relation between academic competence and social competence along schooling. bogazici universitesi education magazine, 27(1), Waxman, H.C., & Gray, J.P., & Padron, Y.N. (2003). Review of Research on Educational Resilience. UC Berkeley, Center for Research on Education, Diversity and Excellence. Zsolnai, A. (2015). Social and emotional competence. Hungarian Educational Research Journal, 5(1), 1-10.
آمار تعداد مشاهده مقاله: 13,972 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 19,560

سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه شهید بهشتی

تأثیر آموزش مثبت‌نگری گروهی بر کفایت اجتماعی و تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه