سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه شهید بهشتی

کرمی, رویا, حجازی, سید یوسف, رضایی, عبدالمطلب. (1398). نقش رسانه و مولفه های آموزش محیط زیست بر رفتار محیط زیستی اعضای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی استان تهران. , 17(1), 195-210. doi: 10.29252/envs.17.1.195
رویا کرمی; سید یوسف حجازی; عبدالمطلب رضایی. "نقش رسانه و مولفه های آموزش محیط زیست بر رفتار محیط زیستی اعضای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی استان تهران". , 17, 1, 1398, 195-210. doi: 10.29252/envs.17.1.195
کرمی, رویا, حجازی, سید یوسف, رضایی, عبدالمطلب. (1398). 'نقش رسانه و مولفه های آموزش محیط زیست بر رفتار محیط زیستی اعضای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی استان تهران', , 17(1), pp. 195-210. doi: 10.29252/envs.17.1.195
کرمی, رویا, حجازی, سید یوسف, رضایی, عبدالمطلب. نقش رسانه و مولفه های آموزش محیط زیست بر رفتار محیط زیستی اعضای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی استان تهران. , 1398; 17(1): 195-210. doi: 10.29252/envs.17.1.195

نقش رسانه و مولفه های آموزش محیط زیست بر رفتار محیط زیستی اعضای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی استان تهران

فصلنامه علوم محیطی
مقاله 12، دوره 17، شماره 1، فروردین 1398، صفحه 195-210    اصل مقاله (690.77 K)
نوع مقاله: Original Articles
شناسه دیجیتال (DOI): 10.29252/envs.17.1.195
نویسندگان
رویا کرمی* ؛ سید یوسف حجازی؛ عبدالمطلب رضایی
گروه ترویج کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
سابقه و هدف:
امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت و درنتیجه افزایش مشکلات محیط­ زیستی، الزام فوری به ­منظور حفظ محیط ­زیست وجود دارد. ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﺮای ﺣﻞ ﻣﻌﻀﻼت محیط­ زیستی، راه ­حل­های ﮔﻮﻧﺎﮔﻮنی مطرح می­ کنند که اﻏﻠﺐ اﻳﻦ راه ­حل­ها، ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ امروزه به دلیل هزینه­ های زیاد این روش ­ها، به دگرگونی سبک زﻧﺪﮔﻲ و رﻓﺘﺎرهای ﻣﺮدم علاقه ­مند شده ­اند. آن‌ها معتقدند که راه‌حل مسائل  محیط زیستی باید در تغییر رفتار و نگرش انسان مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا رسانه نقش مهمی در ایجاد آگاهی مردم نسبت به مسائل محیط­ زیستی و اقدام برای محافظت از محیط ­زیست ایفا می­ کند. رسانه به‌عنوان ابزار بسیار مؤثری برای گسترش و ایجاد آگاهی، نگرش و رفتار نسبت به مسائل محیط ­زیستی شناخته‌شده است. رسانه دارای نقش مهمی در اطلاع‌رسانی و مشارکت شهروندان در مسائل محیط­ زیستی است. پتانسیل فوق­ العاده رسانه‌ها در زمینه تهیه اطلاعات، ساخت دانش، پرورش مهارت ­ها و نگرش ­ها، در طول سال ­ها به‌طور علمی ثابت‌شده است. یکی از موضوعات مهم در رابطه با رفتار  محیط زیستی و حفاظت از محیط ­زیست، توجه به آموزش سازمان‌های مردم ­نهاد محیط­ زیستی است. آموزش محیط ­زیست فرایندی است که به افراد امکان بررسی مسائل محیط ­زیستی، مشارکت در حل مسائل و اقدام برای بهبود محیط­ زیست را می­ دهد. مولفه ­های اصلی آموزش محیط­ زیست عبارتند از: آگاهی، حساسیت، دانش، نگرش، مهارت، نیت، مشارکت و رفتار.سازمان­ های مردم ­نهاد محیط ­زیستی با توجه به اهداف و رسالت خود، دارای امکانات مناسبی برای افزایش سطح آگاهی عمومی از طریق آموزش و تعلیم اعضای خود و همچنین آموزش سایر افراد جامعه می­ باشند و باید حمایت­های لازم از این سازمان­ ها در راستای تحقق اهدافشان صورت گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رسانه بر برخی از مؤلفه‌های آموزش محیط­زیست شامل: دانش محیط ­زیستی، محیط ­زیستی، نیت محیط­ زیستی و رﻓﺘﺎر محیط ­زیستی اعضای سازمان­ های مردم­ نهاد محیط ­زیستی ­است.
مواد و رو­ش­ ها:
جامعه آماری تحقیق، سازمان­ های مردم­ نهاد محیط­ زیستی استان تهران می­ باشند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه­ گیری تصادفی 148 نفر به‌عنوان اعضای نمونه تعیین شدند. ابزار جمع ‏آوری داده ­ها پرسشنامه انتخاب گردید که پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ 89 %درصد به ­دست آمد.
نتایج و بحث:
نتایج به‌دست‌آمده از مدل‌سازی معادلات ساختاری مبتنی بر روش حداقل مربعات جزیی بیانگر رابطه مثبت و معنی­دار چهار مؤلفه رسانه، دانش محیط­زیستی، نگرش محیط­ زیستی و نیت محیط ­زیستی با رفتار محیط ­زیستی بودند. نتایج نشان داد که هر چهار متغیر (رسانه، دانش محیط­ زیستی، نگرش محیط ­زیستی و نیت محیط­ زیستی) دارای میانگین بالایی در بین اعضای سازمان­ های مردم ­نهاد محیط ­زیستی استان تهران می‌باشند. متغیر مستقل (نگرش محیط ­زیستی) بیشترین تأثیر را بر متغیر میانجی (نیت محیط­ زیستی) و همچنین بیشترین تأثیر را بر متغیر وابسته (رفتار محیط­ زیستی) دارد و بعدازآن، رسانه مؤثرترین متغیر است. نیت محیط­ زیستی به‌عنوان متغیر میانجی 1/57درصد از واریانس رفتار محیط ­زیستی در بین اعضا سازمان ­های مردم ­نهاد محیط ­زیستی استان تهران را تبیین می­ کند. همچنین 3/34 درصد از واریانس رفتار محیط ­زیستی در بین اعضا سازمان­ های مردم ­نهاد محیط­ زیستی استان تهران توسط متغیرهای رسانه، دانش محیط­ زیستی، نگرش محیط ­زیستی و نیت محیط­ زیستی تبیین گردید.
نتیجه‌گیری:
نگرش محیط ­زیستی به‌عنوان مهم‌ترین متغیر تأثیرگذار در نیت محیط­ زیستی و رفتار محیط­ زیستی و رسانه به‌عنوان دومین متغیر تأثیرگذار در نیت محیط­ زیستی و رفتار محیط­ زیستی در این مطالعه شناخته‌شده است. نقش رسانه به‌منظور افزایش دانش و نگرش محیط­ زیستی افراد جامعه غیرقابل‌انکار است. رسانه باید بیشتر از قبل به‌منظور تسهیل انتقال اطلاعات محیط­ زیستی و ترویج نگرش مثبت محیط­ زیستی مورداستفاده قرار گیرد. در سال­ های اخیر اینترنت و شبکه‌های اجتماعی منبع اصلی اطلاعات محیط ­زیستی هستند. ازآنجایی‌که رسانه‌های دیجیتال به‌طور گسترده‌ای توسط جوانان مورداستفاده قرار می‌گیرند، باید مواد و روش­ های آموزشی جدیدی برای پاسخگویی به‌روز نیازهای اطلاعاتی مسائل محیط­ زیستی، ایجاد شود. بنابراین باید برنامه‌های مختلفی توسط سازمان ­های مردم­ نهاد محیط­ زیستی برنامه‌ریزی شود تا اطلاعات محیط ­زیستی را از طریق رسانه‌ها به‌ویژه اینترنت و شبکه­های اجتماعی به اشتراک بگذارند. 
کلیدواژه‌ها
رسانه؛ دانش محیط زیستی؛ نگرش محیط زیستی؛ رفتار محیط زیستی؛ سازمان‌های مردم نهاد محیط زیستی
عنوان مقاله [English]
The role of media and environmental education components on the behavior of environmental NGOs members in Tehran province
نویسندگان [English]
Roya Karami Darabkhani؛ Seyed Yusef Hejazi؛ Abdolmotaleb Rezaei
Department of Agricultural Extension and Education, Faculty of Agricultural Economics and Development, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]
Introduction:
Today, as environmental problems are escalating with the ever-increasing rise in population, there is an urgent need to protect the environment. Researchers have suggested various solutions for environmental problems, most of which are technological but nowadays due to the high cost of these projects, they are interested in changing people's lifestyles and behavior. They believes the solution for environmental issues should be searched in the change of human behavior and attitude. In this regard the media has a big role to play in making people aware of environment issues and taking actions to protect the environment. media are known as very influential tools for widening and creating awareness, attitude and behavior about environmental issues. Media includig social media apps, websites, TV& radio, print media, etc play an important role in informing and engaging citizens in environmental issues. The great potential of the media in regard to the provision of information, the construction of knowledge and the cultivation of skills and attitudes, has been proved scientifically over the years. One of the important issues about environmental behavior and environmental conservation, is pay attention to environmental Non-governmental organizationseducation and training. Environmental education is a process that allows individuals to explore environmental issues, engage in problem solving, and take action to improve the environment. The main components of environmental education are: Awareness, sensitivity, Knowledge, Attitudes, Skills, intention, Participation and behavior. NGOs, according to their mission and goals, has appropriate facilities to increase public awareness through education and training of their members and other people and should support these organizations in order to achieving their goals.The main goal of this study is to investigating the role of media on some environmental education components including: knowledge, attitude, intention and environmental behavior of environmental NGOs members.
Material and methods:
The statistical population consisted of environmental NGOs members in Tehran Province. Sample size determined 148 person by using Krejcie and Morgan table and Sampling was done randomly. The main instrument for collecting data was questionnaire which its reliability Obtained based on Cronbach's alpha α=%89.
Results and discussion:
The results of structural modeling based on partial least squares method shows a significant and positive relationship between the four components (media, knowledge, attitude and intention) with environmental behavior. The results showed that all four variables (media, environmental knowledge, environmental attitude and environmental intention), have a high mean in the environmental NGOs members in Tehran Province. The independent variable (environmental attitude), has the greatest effect on the mediator variable (environmental intention) and also the greatest impact on the dependent variable (environmental behavior), and then media is the most effective variable. Environmental intention as mediator variable 57.1 percent of the variance of the environmental behavior between environmental NGOs members in Tehran Province. Also 34.3 percent of the variance of the environmental behavior is explained by media, environmental knowledge, environmental attitude and environmental intention between environmental NGOs members in Tehran Province.
Conclusion:
Environmental attitude has been identified as the most effective variable on environmental intention and environmental behavior in this study and Media has been identified as the second most effective variable on environmental intention and environmental behavior in this study. Media’s role in order to increasing environmental knowledge and attitudes of the population is undeniable. Media should be used more to facilitate the transmission of environmental information and promote more positive environmental attitudes. In recent years internet and social networks are the main sources for environmental information. Since digital media are used widely by young people, new educational material should be created in order to meet the updated needs for information concerning environmental issues. So Different programs should be planned by NGOs in order to sharing environmental information through media especially internet and social networks.
کلیدواژه‌ها [English]
Media, Environmental knowledge, Environmental attitude, Environmental behavior, NGOs
مراجع
  1. Ajzen, I., 1991. The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes. 50, 179-211.
  2. Aminrad, Z., Azizi, M., Wahab, M., Huron, R. and Nawawi, M., 2010. Environmental Awareness and Attitude among Iranian Students in Malaysian Universities. Environment Asia. 3, 1-10.
  3. Aminrad, Z., Zakaria S.Z.S., Hadi, S. and Sakari, M., 2013. Relationship between Awareness, Knowledge and Attitudes Towards Environmental Education Among Secondary School Students in Malaysia. World Applied Sciences Journal. 22(9), 1326-1333.
  4. Arlt, D., Hoppe, I. and Wolling, J., 2011. Climate change and media usage: Effects on problem awareness and behavioural intentions. The International Communication Gazette. 73(1-2), 45-63.
  5. Barrett, B.F.D. and Kuroda, A., 2002. Ecological modernisation, environmental knowledge and societal change: Attitude and behavior of young people in Japan. International Research in Geographical and Environmental Education. 11, 237-261.
  6. Dorji, T., 2007. Attitude towards Mass Media and its role in promoting Environmental Consciousness: An Empirical Investigation. Media and public culture: proceedings of the Second International Seminar on Bhutan Studies. Centre for Bhutan Studies, 382-438.
  7. Farrokhian, F. and Sadeghi, A., 2014. Investigate the role of the Internet in environmental attitude and behavior (Case Study: PNU students in Ramhormoz). In Proceedings 1st National Conference of Environmental Science and Engineering, 17th-19th February, Ahvaz, Iran. pp435-414.
  8. Firoozi, M., 2005. Principles’ rights in healthy environment in the Quran. Journal of Philosophy, Theology and Mysticism/ Reflection of Idea. 34, 65-78.
  9. Flanagan, C., Bowes, M., Jonsson, B., Csapo, B. and Sheblanova, E., 1998. Ties that Bind: correlates of adolescents’ civic commitments in seven countries. Journal of Social Issues. 54(3), 457-475.
  10. Forno, D.A., 1999. Sustainable development starts with agriculture. In: Sustainable agriculture solutions: The action report of the sustainable agriculture initiative. London: Novello Press Ltd. 8–11.
  11. Foroutan Kia, S.H., Rezadoost, K. Karony, M. and Heidari, A., 2011. Investigate the role of media in shaping environmental attitudes and behaviors of citizens. Media and Citizenship Education Seminar, Tehran, Iran.
  12. Greaves, M., Zibarras, L.D. and Stride, C., 2013. Using the theory of planned behavior to explore environmental behavioral intentions in the workplace. Journal of Environmental Psychology. 34, 109-120.
  13. Greenberg, E. S., 2009. Political Socialization. New Brunswick: Aldine Transaction.
  14. Hansen, A., 2007. Introduction: The mass media and environmental issues. London: Leicester University Press.
  15. Heidari, F. and Heidari, M., 2015. Effectiveness of management of environmental education on improving knowledge for environmental protection (Case study: teachers at Tehran’s elementary school). International Journal of Environmental Research. 9(4), 1225-1232.
  16. Huang, H., 2016. Media use, environmental beliefs, self-efficacy, and pro-environmental behavior. Journal of Business Research. 69(6), 2206-2212
  17. Ingold, I., 2000. Culture and the perception of the environment. London: Rutledge.
  18. Ivy, T.G.C., Lee, C.K. and Chuan, G.K., 1998. A survey of environmental knowledge, attitudes and behavior of students in Singapore. International Research in Geographical and Environmental Education. 3(7), 181-202.
  19. Kaplowitz, M.D. and Levine, R., 2005. How environmental knowledge measures up at a big ten university. Environmental Education Research. 11(2), 143-160.
  20. Korhenen, K. and Lappalainen, A., 2004. Examining the environmental awareness of children and adolescents in the Ranomafana region, Madagascar. Environmental Education Research. 2(10), 197-216.
  21. Kushwaha, V.S., 2015. Mass media in disseminating environmental awareness. Social Issues and Environmental Problems. 3, 1-4.
  22. Lee, K., 2011. The role media exposure, social exposure and biospheric value orientation in the environmental attitude-intention-behavior model in adolescents. Journal of Environmental Psychology. 31(4), 301-308.
  23. McCombs, M.E., 2005. A Look at Agenda-Setting: Past, Present and Future. Journalism Studies. 6(4), 543–547.
  24. Mohaghegh, S., Bahrebar, M., Bahrebar, M. and Bahrebar, A., 2013. Strategies to increase environmental awareness in different groups of people. In Proceedings 1st National Conference on Agricultural Engineering and Management, Environment and Sustainable Natural Resources, 13th March, Hamedan, Iran. pp. 2746-2758.
  25. Morgan, J., 1997. Geo-graphing: writing the world in geography classrooms. London: Institution of Education.
  26. Pawlowski, A., 1996. Perception of environmental problems by young people in Poland. Environmental Education Research. 3(2), 279-285.
  27. Prathap, D.P. and Ponnusamy, K.A., 2006. Effectiveness of four mass media channels on the knowledge gain of rural women. Journal of International Agricultural and Extension Education. 13(1), 73-81.
  28. Roker, D., Player, K. and Coleman, J., 1999. Young people’s voluntary and campaigning activities as sources of political education. Oxford Review of Education. 25(1&2), 185-198.
  29. Rosenthal, S., Feiring, C. and Lewis, M., 1998. Political Volunteering from Late Adolescence to Young Adulthood: patterns and predictors. Journal of Social Issues. 54(3), 477-493.
  30. Roshandel Arbatani, T., Labafi, S. and Robati, M., 2016. Effects of Social Media on the Environmental Protection Behaviour of the Public (Case Study: Protecting Zayandeh-Rood River Environment). Int. J. Environ. Res, 10(2), 237-244.
  31. Rowland, H.R., 1979. Evaluating the use of mass media: Using the mass media for institutional development. U.S.A.: Josselyn-Brass Inc. Publishers.
  32. Said, A.M., Yahaya, N. and Ahmadun, F., 2007. Environmental comprehension and participation of Malaysian secondary school students. Environmental Education Research. 1(13), 17-31.
  33. Sharma, A., 2012. Media coverage on bio-diversity and conservation strategies. The Clarion, 1(2): 250-254.
  34. Suoranta, J., 2003. The world divided in two: Digital divide, Information and communication technologies and the youth question. Journal for Critical Education Policy Studies. 1(2), 142-184.
  35. Thompson, P., 2007. Seeing “from a different angle”: The role of pop culture in teaching for diversity and critical media literacy in adult education. International Journal of Lifelong Education. 26, 651-673.
  36. Yates, M. & Younis, J. (1998) Community Service and Political Identity Development in Adolescence, Journal of Social Issues, 54(3), 495-512.
  37. Yel, E. and Serarslan, M., 2011. Powerful force of the media to environmental issues and its contribution to environmental engineers. Journalism and Mass Columniation. 1(1), 57-67.
  38. Zhao, X., 2009. Media use and global warming perceptions: A snapshot of the reinforcing spirals. Communication Research. 36(5), 698-723.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 9,513
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,785