سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه شهید بهشتی

رضائیان, مجید. (1399). چالش‌های بخش خصوصی آموزش عالی ایران. , 13(1), 349-378. doi: 10.29252/mpes.13.1.349
مجید رضائیان. "چالش‌های بخش خصوصی آموزش عالی ایران". , 13, 1, 1399, 349-378. doi: 10.29252/mpes.13.1.349
رضائیان, مجید. (1399). 'چالش‌های بخش خصوصی آموزش عالی ایران', , 13(1), pp. 349-378. doi: 10.29252/mpes.13.1.349
رضائیان, مجید. چالش‌های بخش خصوصی آموزش عالی ایران. , 1399; 13(1): 349-378. doi: 10.29252/mpes.13.1.349

چالش‌های بخش خصوصی آموزش عالی ایران

مدیریت و برنامه ریزی در نظام های آموزشی
مقاله 12، دوره 13، شماره 1، 1399، صفحه 349-378    اصل مقاله (1.1 M)
نوع مقاله: علمی - پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.29252/mpes.13.1.349
نویسنده
مجید رضائیان*
عضو هیئت علمی دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه سوره.
چکیده
هدف: افزایش تقاضای اجتماعی ورود به دانشگاه و ناتوانی در تأمین منابع مالی برای توسعه‌‌ی آموزش عالی، بسیاری از دولت‌ها را به جلب مشارکت بخش خصوصی، ترغیب کرده است. در ایران نیز آموزش عالی خصوصی از سال 1337 مورد توجه قرار گرفته و فعالیت این بخش همراه با نوسان زیاد، تاکنون ادامه یافته است. این مراکز در مسیر فعالیت خود با چالش‌های مختلفی روبرو بوده که فعالیت آن را با دشواری مواجه ساخته است. در این مقاله از دیدگاه صاحب‌نظران به بررسی مهم‌ترین چالش‌های پیش روی این بخش در آموزش عالی ایران پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری در این تحقیق شامل از 75 تن از خبرگان و دربرگیرنده طیف متنوعی از مسئولین اجرایی و صاحب‌نظران آموزش عالی است. برای گردآوری داده‌ها از شیوه پیمایش و ابزار پرسش‌نامه استفاده شده است. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش اعتبار صوری و برای سنجش پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها ابتدا با استفاده از برخی مشخصه‌های مرکزی و پراکندگی، به توصیف یافته‌ها پرداخته و سپس با استفاده از آزمون Tتک نمونه‌ای به مقایسه میانگین به دست آمده با سطح مورد انتظار اقدام گردید.
بحث و نتیجه‌گیری: برخی از چالش‌ها ناشی از تصمیمات و اقدامات وزارت علوم است که از جمله می‌توان به افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه‌های پیام‌نور، آزاد و علمی کاربردی، گسترش شعب دانشگاه‌های دولتی، صدور بی‌رویه مجوز برای تأسیس مؤسسات غیردولتی جدید، مشخص نبودن سیاست‌ها و تعدد مراجع تصمیم‌گیر در وزارت علوم، استفاده نکردن از بخش خصوصی در سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و تدوین مقررات و تعمیم بعضی از کاستی‌ها به تمام بخش خصوصی آموزش عالی، اشاره کرد. ساختار اداری و سازمانی موجود نیز موجب بروز چالش‌هایی از قبیل محدودیت مؤسسات غیردولتی در استفاده از تریبون‌های رسمی، ناهماهنگی بین دولت‌ها نسبت به تصمیمات یکدیگر، فقدان یک نهاد غیردولتی متمرکز برای ساماندهی، نظارت و ارزیابی مؤسسات خصوصی، عدم همکاری سازمان‌های دولتی، وجود مؤسسات شبه‌دولتی در فهرست مؤسسات غیردولتی و وجود مؤسسات گوناگون با نام و عنوان مشابه مؤسسات آموزش عالی غیردولتی، شده است. از جمله چالش‌های قانونی می‌توان به فقدان مقررات خاص بخش خصوصی، نبود یک نظام رتبه‌بندی مناسب، فقدان ضوابط یکسان برای توسعه، ضعف در برخورد قانونی با مؤسسات بی‌کیفیت و وجود مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش عالی به دلیل مغایرت با اصل 30 قانون اساسی اشاره کرد. شرایط اجتماعی و فرهنگی موجود نیز باعث چالش‌هایی از قبیل کاسته شدن از تعداد داوطلبان ورود به این مراکز به دلیل کاهش رشد جمعیت، اعتبار ضعیف مؤسسات آموزش عالی خصوصی در جامعه، تصور موجود درباره پایین بودن کیفیت دانش‌آموختگان این مراکز، تمایل نداشتن سازمان‌ها در جذب فارغ‌التحصیلان مؤسسات خصوصی، کمبود فرصت‌های شغلی برای دانش‌آموختگان این مراکز، تلقی نادرست از مفهوم غیردولتی، محدودیت طبقات کم‌درآمد در راه‌یابی به آموزش عالی خصوصی و اطلاع‌رسانی نادرست رسانه‌های جمعی درباره مؤسسات غیردولتی را به وجود آورده است. از جمله چالش‌های مالی می‌توان به تمایل نداشتن بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در آموزش عالی، ناکافی بودن حمایت‌های مالی دولت و عدم تمایل افراد به کمک‌رسانی به این مؤسسات اشاره کرد. از چالش‌های آموزشی نیز می‌توان به عملی نبودن استاندارد تعیین شده برای نسبت اعضای هیأت علمی به دانشجو، جذب استادان مجرب در دانشگاه‌های معتبر دولتی و موانع موجود بر سر راه توسعه این مؤسسات اشاره کرد.
کلیدواژه‌ها
آموزش عالی؛ بخش خصوصی؛ چالش‌ها؛ خصوصی‌سازی؛ غیردولتی
عنوان مقاله [English]
Challenges of the Private Sector of Higher Education in Iran
نویسندگان [English]
Majid Rezaeian
Faculty Member in Soore University, Culture and Communication faculty.
چکیده [English]
Objective: The increasing social demand for university admission and the inability to provide funding for higher education growth have encouraged many governments to get private sector participation in the area. In Iran, private higher education came to surface in 1958, and the activity of this sector has continued with a large fluctuation. In the course of action, the centers face various challenges that have made it difficult for them to operate. This article examines the most critical challenges facing the private sector in higher education in Iran.
Materials and Methods: The statistical population of this study consists of 75 experts and includes a variety of executives and higher education experts. In order to collect data, questionnaires were employed. Content validity was used to determine the validity of the questionnaire, and the Cronbach's alpha coefficient was used to assess its reliability. To analyze the data, first through some central features and dispersion, descriptive findings were explained, and then a one-sample T-test was used to compare the mean with the expected level.
Discussion and conclusion: Some of the challenges in the private sector of higher education stem from the decisions and actions of the Ministry of Science, Research and Technology such as increasing student admission in Payame Noor, Azad, and vocational universities, expanding state-run university branches, issuing unauthorized licenses for the establishment of new NGOs, unclear policies, numerous decision-makers in the Ministry of Science, Research and Technology, not engaging the private sector in policy-making decisions, planning and regulation, and generalizing some shortcomings of institutions to the entire private sector of higher education. The existing administrative and organizational structure also poses challenges such as restrictions on NGOs using official platforms, lack of coordination from one  government administration to the next, lack of a centralized NGO to organize, oversee and evaluate private institutions, lack of cooperation among government organizations, the existence of semi non-governmental institutions in the list of NGOs, and the existence of various institutions in the same name and title as non-governmental higher education institutions.
The legal challenges include lack of specific private sector regulations, lack of a proper ranking system, lack of uniform development criteria, not imposing the law on poor quality institutions, and the objection of some to the privatization of higher education due to violation of Article 30 of the Constitution. Existing social and cultural conditions also lead to challenges such as declining enrollment due to decline in population growth, the poor reputation of private higher education institutions in society, perceptions of the low quality of education among graduates, lack of willingness among organizations to recruit graduates from private universities, lack of job opportunities for graduates of private universities, a misconception of the non-governmental institutions, a restriction on the low-income class in having access to private higher education centers, and the mass media inaccurate information on non-governmental organizations.
The financial challenges include the inability of the private sector to invest in higher education, inadequate government funding in NGOs, and people's reluctancy to donate to such establishments. The educational challenges include failure to meet the standard faculty to student ratios and the recruitment of qualified professors at prestigious state-run universities, as well as the obstacles to the development of such institutions.
کلیدواژه‌ها [English]
higher education, private sector, challenges, privatization, non-governmental
مراجع

Alam, Kh & Kumar Halder,U.(2016). The Emergence and Impact of Privatization of Higher Education. Retrieved from  Indian Overview. www.researchgate.net

Al-Lamki, M. Salma (2006). The Development of Private Higher Education in the Sultanate of Oman: Perception and Analysis, International Journal of Private Education, 3, 54-77. 

Amponsah, E & Onuoha , Luke.(2013). The Performance and Challenges of Private Universities in Ghana and Nigeria. International Journal of Business and Social Science. Vol. 4 No. 5

Arasteh, H., & Esfandiari, T. (2010). Privatization in higher education. Science Cultivation Journal, 1, 11-21.

Asadi, F &Taban.M & Safari Kahre . (2011). Analyzing the strategic status of universities and institutes of higher education Nonprofits in Iran: Using a Comprehensive Strategic Analysis Approach. Jornal of  Faculty of Management, University of Tehran. Volume 5, Number 3, 19-38

Asadi, F. (2013). Report by Iran’s Ministry of Science, Research and Technology, office of Non-Governmental Higher Education. unpublished manuscript.

Crnkovic, B., & Pozega, Z. (2007). Causes and models of privatization in higher education. Interdisciplinary Management Research. Fourth Symposium. Faculty of Economies in Osijek. 124-134.

Hashemin,F & Zandian,H & Aghamohammadi, J (2015). Analysis of Private Sector Participation in the Education System. Strategic and Macroeconomic Quarterly. Year 3, issue 12, Pages 1-26

Mahmoud, A. A. (2008). Challenges Facing the Privatization of Higher Education in the Arab World. In Proceeding of the International Conference, Ahlia University, Kingdom of Bahrain, 3-4 June (pp. 15-20), London, Taylor & Francis Group.

Mehrali Zadeh,Y.(1994). Privatization in higher education . Public Administration, Nos. 26 and 27, 60-76.

Mehrkhan, A. & Ghamkhar, Q. (2008). Non-profit, non-governmental higher education institutes (Examining capabilities, challenges, and strategies). Mashhad: Ahangeghalam.

Mohaddesi Kilvaei, H. (2013). Consequences of increasing commercialization of Iran’s higher education. Ketabmah Social Sciences, 69, 94-95.

Mohamedbhai, G (2017 ). The changing landscape of private higher education. Retrieved from university world news.

Naderi, Q. (2012). Higher education plan provision conducted by a non-profit developmental workgroup, from 2010-2012. Iran’s Ministry of Science, Research and Technology, Office of Non-Governmental Higher Education.

OECD (2007), Funding Systems and Their Effects on Higher Education Systems, OECD, Austria.

Qajargar,M. (2001). Introduction to the Privatization of the Education System in Iran.  Tehran: Zohreh Publications

Rabiei, A. & Nazarian, Z. (2011). Factors Influencing Higher Education Policy Making With Principle 44. Strategy,61. 247-276

Rabiei, A. & Nazarian, Z. (2012). Barriers to the privatization of higher education in Iran and providing solutions for them. Iranian Higher Education, 4(2), 171-206.

Rezaeian, A. (1998). System Analysis and Design (2nd ed.). Tehran: Samt.

Rezaeian, M., Tavako, M., & Naveebrahim, A. (2016).  Challenges facing the non-profit non-governmental higher education institutions and universities. Iranian Higher Education, 8(1), 72-91.

Rezaeian, M., Tavako, M. & Naveebrahim, A. (2018). Challenges of Non-Profit, Non-Government and Higher Education Institutions. Journal of Management and Planning in Education System, 11(2), 9-26.

Salehi Omran, E& Ebrahimi, Q & Hosseinzadeh, M. (2011). Investigating the Factors and Motives of the Development and Expansion of Universities and Higher Education Institutions Nongovernmental - Nonprofit in Iran Case Study: Mazandaran Province. Iranian Social Studies. Volume 4, Number 3, 83-105

Tasnimi, A., & Sajjaddi, M. (2001). Critiquing theoretical foundation of privatization in higher education centers. Journal of Research and Planning in Higher education, 7(2), 15-42.

Tavakol, M. (2010). Sociology of Science: Theoretical Topics. Tehran: Jameeshenasan.

Tavakol, Mohammad. “When Everybody Gets a Doctorate Degree.” Ettela'at New Year Special Edition Norouznameh, 15 Mar. 2015: 22-25. Print.

Tavakol, M &Nave ebrahim, A & Rezaeian, M.( 2017). Implications and consequences of private sector participation in higher education. Sociological review. Article 12, Volume 24, Issue 2, Winter and Spring 2018, Page 593-627

OECD (2007) Funding Systems and Their Effects on Higher Education Systems: Country study-Austria, OECD.

Wilkinson, R. & Yossof I. (2005). Public and Private Provision of Higher Education in Malaysia: A Comparative Analysis. Higher Education, 50, 361-386.

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 6,404
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,686